Τα ερωτικά - Γιάννης Ρίτσος

www.tumblr.com

Μικρή σουίτα σε κόκκινο μείζον

Άτιτλο

Την έβδομη μέρα

(μάλλον την όγδοη)

μετά τη φυγή σου

(μετά το θάνατό μου)

γεννήθηκε ο άνθρωπος

η φυσαρμόνικα

και μια πεταλούδα

όχι κόκκινη

άσπρη

με μικρά μαύρα στίγματα -

είμουν ελεύθερος.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ, Ερωτικά,

ποιητικές συλλογές: 
1. Μικρή σουίτα σε κόκκινο μείζον
2. Γυμνό σώμα
3. Σάρκινος λόγος
εκδόσεις Κέρδος (1981)

Μαμά γερνάω - Τάνια Τσανακλίδου

king-chase.tumbr.com

♪♫ Μαμά γερνάω - Τάνια Τσανακλίδου


Μαμά γερνάω - Τάνια Τσανακλίδου

Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω,
τα βάζω στη σακούλα και στα φέρνω.
Ρωτάς για τη καριέρα μου,
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.

Και σκέφτομαι που πίνω κόκα-κόλα,
για να 'ναι πάντα ίδια, αλλάζουν όλα.
Κι ανοίγω το ψυγείο σου,
το "έλα" και το "αντίο" σου,
ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ' όλα.

Μαμά, πεινάω.
Μαμά, φοβάμαι.
Μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.

Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα 'χω φυλαγμένα.
Και τέλειωσα με άριστα,
αλλά δεν έχω ευχάριστα,
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.

Τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες,
τις άγριες σου φέρνω ανεμώνες.
Και κοίτα, ένα μυστήριο,
του κόσμου το κριτήριο,
ποιος μοιάζουμε μου λέει σα δυο σταγόνες.

Μαμά, πεινάω.
Μαμά, φοβάμαι.
Μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.

Είμαι πονεμένος σ’ όλες τις μεριές και στο σώμα και στο πνεύμα. Δεν μπορώ να κάνω έναν συλλογισμό στοιχειώδη, χωρίς να ‘ρθεις ξαφνικά να τον κόψεις. Γιώργος Σεφέρης

Laura Makabresku

Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες, όταν τ’ ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει. Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ. Ανδρέας Εμπειρίκος

audreypf.tumblr.com 

Κι ίσως θα πρέπει να χαθείς ολότελα για να μάθεις κάποτε ποιος είσαι. Τάσος Λειβαδίτης

Να νομίζουμε. Να νομίζουμε πάση θυσία. Αλλιώς δεν μας αγάπησε κανείς. Κική Δημουλά

Julia Morozova

Κάνει τόση παγωνιά. Κι αυτή η ψυχή μου, τι μανία. Να θέλει να ρίχνει τα όνειρά της στη φωτιά για να ζεσταθεί. Αλκυόνη Παπαδάκη

Τα σχόλια του Τρίτου - Μάνος Χατζιδάκις

blurred-eyesight.tumblr.com

Ο Λαχειοπώλης τ' Ουρανού

[..] Το λέω για να τ' ακούν οι νέοι, και να σκορπίσουν τα λαχεία τους κι αυτοί, όπου μπορέσουν κι όπου βρουν. Να μην τ' αφήσουν κέρδος στους πολλούς. Έτσι τουλάχιστον, θα κατακτήσουμε τη δυνατότητα να μας φοβούνται. Ποιους; Εμάς, τους ποιητές. Μια και δεν είναι δυνατό να μας εντάξουν στα συρτάρια τους, σ' ό,τι μπορούν να ελέγξουνε και να προβλέψουν οι ανερχόμενοι πολλοί.

Τους φοβερίζει η άρνησή μας να δεχτούμε φάκελο, κατάταξη, τάξη κι αριθμό. Τους φοβερίζει η άρνησή μας να ανταχθούμε στις ομάδες αυτών που όταν κοιμούνται, τα χέρια τους είναι από μέσα ή απ' έξω από το πάπλωμα. Γιατί τα χέρια τα δικά μας την ώρα του ύπνου, ζωγραφίζουν ελεύθερα τους ανέμους, με χρώματα και με σχηματισμούς πτηνών, και μας τοποθετούν παντοτινά μες στους αιώνες, με την αθάνατη κι ερωτική μορφή του Λαχειοπώλη τ' Ουρανού.

Απόσπασμα από το βιβλίο του

ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, Τα σχόλια του Τρίτου,

εκδόσεις Εξάντας (1980), Στ' έκδοση (2007)