Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Το έγκλημα της μοναξιάς - Ντίνος Χριστιανόπουλος




                                         Κάθε που πέφτει επικίνδυνα το βράδυ,
                                  ξυπνάει η φωνή σου μέσα μου και με ρημάζει·
                                 κι όταν η νύχτα όλες τις γλυκιές εικόνες διώχνει,
                                  προβάλλει εντός μου η βρώμικη ομορφιά σου
                                   και σβήνει από τα μάτια τη λάμψη του Θεού.

                                    Και τότε δίνομαι στο έγκλημα της μοναξιάς,
                                      που χρόνια τώρα μέσα μου το ετοιμάζω,
                                       και πια δεν έχει ουράνιο φεγγοβόλημα,
                                             δεν έχει πια παιδικές χορωδίες,
                                      μονάχα μια προσπάθεια για σπασμούς,
                                     νυχτερινά χαρτονομίσματα τσαλακωμένα.
 


                                 ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, Ξένα γόνατα (1954)




Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Ρημαδιό - Λεωνίδας Μπαλάφας




Ρημαδιό - Λεωνίδας Μπαλάφας


Το δανείστηκα από μια ανάρτηση ενός φίλου.
Είχα ξεχάσει πόσο όμορφα λόγια κρύβει.
Καληνύχτα..


Ανάμνησις - Κική Δημουλά






Περαστικός.
Και ιδιότροπα για μένα γραφικός.
Κάτι σαν άψυχος, κάτι σαν ξένος,
μ' αγαπημένος.
Η βιάση του ματαιωμένος όρθρος.
Ασφυκτιούσαμε.
Στενό του πάθους μας το οίκημα
κι ένας πικρός συνωστισμός τα σχήματά μας.
Χαμηλοτάβανα τα σχέδια μας,
δίχρωμος της καρδιάς ο φωτισμός
κι αλλόκοτα της σκέψης μας τα κάδρα.

Ήταν περαστικός.



Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Λευκή καταιγίδα - Παύλος Παυλίδης & B-Movies



λαλαλα..



Λευκή καταιγίδα - Παύλος Παυλίδης & B-Movies


Την πρώτη φορά ήταν σαν να 'χε αρπάξει φωτιά,
κάπου μέσα βαθιά κάτι μες την ψυχή μου.
Κοιτούσα τις φλόγες κι αυτόν τον αέρα μακρυά,
να αλλάζει αργά τις σκιές της ερήμου.

Χορεύοντας μου δειξες μέσα σε πέντε λεπτά,
τι θα πει πουθενά και πως χάνεται ο χρόνος.
Ότι αν το πιστέψεις στ' αλήθεια η αγάπη μπορεί,
ότι αν αφεθείς σ' οδηγάει ο δρόμος.

Από τότε περάσανε χρόνια κυλήσαν νερά,
όμως κάπου βαθιά η φωτιά καίει ακόμη.
Λυπάμαι που έφυγα εκείνη τη νύχτα κρυφά,
βιαστικά και χωρίς να ζητήσω συγνώμη.

Το μόνο που θα θελα κάποτε αν σε ξαναδώ,
είναι να πω ευχαριστώ για το θαύμα που είδα.
Και να δώσω για μια τελευταία φορά το ρυθμό,
στον τρελό σου χορό στη λευκή καταιγίδα.




Take a smile (:






Morning song - Κωνσταντίνος Βήτα



Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Άφησα να μη ξέρω - Κικη Δημουλά





Από τον κόσμο των γρίφων
φεύγω ήσυχη.


Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα:

δεν έλυσα κανένα.

Ούτε κι αυτά που θέλαν να πεθάνουν

πλάι στα παιδικά μου χρόνια:

έχω ένα βαρελάκι που 'χει δυο λογιών κρασάκι.



Το κράτησα ως τώρα 

αχάλαστο ανεξήγητο,

γιατί ως τώρα

δυο λογιών κρασάκι
έχουν λυμένα κι άλυτα που μου τυχαίνουν.


Συμβίωσα σκληρά
μ' έναν ψηλό καλόγερο που κόκαλα δεν έχει
και δεν τον ρώτησα ποτέ
ποιάς φωτιάς γιος είναι,
σε ποιό θεό ανεβαίνει και μου φεύγει.

Δεν του λιγόστεψα του κόσμου
τα προσωπιδοφόρα πλάσματα του,
του ανάθρεψα του κόσμου το μυστήριο
με θυσία και με στέρηση.
Με το αίμα που μου δόθηκε
για να τον εξηγήσω.


Ό,τι ήρθε με δεμένα μάτια
και σκεπασμένη πρόθεση
έτσι το δέχτηκα
κι έτσι τ' αποχωρίστηκα:
με δεμένα μάτια και σκεπασμένη πρόθεση.
Αίνιγμα δανείστηκα,
αίνιγμα επέστρεψα.


Άφησα να μην ξέρω
πώς λύνεται ένα χθές,
ένα εξαρτάται,
το αίνιγμα των ασυμπτώτων.
Άφησα να μην ξέρω τι αγγίζω,
ένα πρόσωπο ή ένα βιάζομαι.

Ούτε κι εσένα σε παρέσυρα στο φώς
να σε διακρίνω.
Στάθηκα Πηνελόπη
στη σκοτεινή ολιγωρία σου.
Κι αν ρώτησα καμιά φορά πώς λύνεσαι,
πηγή είσαι ή κρήνη,
θα 'ταν κάποια καλοκαιριάτικη ημέρα
που, Πηνελόπες και όχι,
μας κυριεύει αυτός ο δαίμων του νερού
για να δοξάζεται το αίνιγμα
πώς μένουμε αξεδίψαστοι.



Από τον κόσμο των γρίφων
φεύγω ήσυχη.
Αναμάρτητη:
αξεδίψαστη.
Στο αίνιγμα του θανάτου
πάω ψυχωμένη.



ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ, Το λίγο του κόσμου (1971)



Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Pretender - Sarah Jaffe




Pretender - Sarah Jaffe


Here's your chance,
 I give you what you want,
I am a giver.

Here's your chance,
to tell me what you want,
I'm a forgiver.



Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

To Let Myself Go - Ane Brun

Bluebird - Charles Bukowski




Bluebird animation 

There's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say, stay in there, I'm not going
to let anybody see
you.

There's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I pour whiskey on him and inhale
cigarette smoke
and the whores and the bartenders
and the grocery clerks
never know that
he's
in there.

There's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say,
stay down, do you want to mess
me up?
you want to screw up the
works?
you want to blow my book sales in
Europe?

There's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too clever, I only let him out
at night sometimes
when everybody's asleep.
I say, I know that you're there,
so don't be
sad.


Then I put him back,
but he's singing a little
in there, I haven't quite let him
die
and we sleep together like
that
with our
secret pact
and it's nice enough to
make a man
weep, but I don't
weep, do
you?



Χλόη Θερμοκηπίου - Κική Δημουλά


Δεν έχεις τι να χάσεις



Καλά τα βγάζει πέρα η μοναξιά

φτωχικά αλλά τίμια.
Αλλού κοιμάται αυτή
κι αλλού το εγκρατές σκεπτικό εάν.

Μόνο καμιά φορά 

σε πειραματισμούς την παρασύρει
η περιέργεια
-όφις προγενέστερος
και πιο φανατικός
απ' τον νερόβραστον εκείνον της μηλέας.

Δοκίμασε της λέει, μη φοβάσαι

δεν έχεις τι να χάσεις
και την πείθει
να κουλουριάζεται πνιχτά
να τρίβεται σα γάτα ανεπαίσθητη
πάνω στον διαθέσιμο αέρα
που αφήνεις προσπερνώντας.

Απόλαυση πολύ μοναχικότερη

από τη στέρησή της.



ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ, Χλόη Θερμοκηπίου,

εκδόσεις Ίκαρος (2005)


Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Ο μόνος αξιόπιστος μάρτυρας ότι ζήσαμε είναι η απουσία μας. Κική Δημουλά






Χωρίς να σε βλέπω – Τίτος Πατρίκιος





Χωρίς να σε βλέπω, χωρίς να σου μιλάω,
χωρίς ν’ αγγίζω μια σκιά απ’ το βήμα σου,
χωρίς – πόσο γυμνός ακόμα θα θελες να μείνω;
Μη με πιστεύεις, σε τίποτα μη με πιστέψεις.


Κι όταν εντάσσω τις στιγμές στα σίγουρα σχήματα μου,
όταν ανασκευάζω το χαμόγελο σου,
όταν αποκαλώ την ομορφιά 
φθαρτό περίβλημα,
μην με πιστεύεις – κι όμως
σου λέω την αλήθεια.

Δεν την αντέχω αυτή τη μάταιη ελπίδα
να επιζώ σε μια τυχαία σου σκέψη,
μα κάθε βράδυ τη ζεσταίνω απ’ την αρχή.