Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Χαρά σ' αυτούς που πιάστηκαν στο δόλωμα της ζωής και σπαρτάρισαν μέσα στα δίχτυα της. Αν τα τρύπησαν μια στιγμή και ξαναβγήκαν στο πέλαγος, το 'καναν μόνο και μόνο για να 'χουν τη χαρά να ξαναπιαστούν. Αλκυόνη Παπαδάκη






7 σχόλια:

  1. Μόνο που το δόλωμα πάει κάθε (μα κάθε όμως...) φορά χεράκι - χεράκι με το αγκίστρι...

    Αλλά πάλι... Ίσως η γοητεία της περιπέτειας να έγκειται εκεί ακριβώς... Στο διακύβευμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ, σε παρακαλώ... Αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος, βγάλε τη λεκτική επαλήθευση... Κι εγώ την είχα και την έβγαλα όταν κατάλαβα πόσο αδικαιολόγητα δυσκόλευε την ζωή των αναγνωστών μου που ήθελαν να μου αφήσουν μια κουβέντα...

    Ευχαριστώ!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα Γιώργο. Έτσι ακριβώς! Σε κάποιους δεν αρμόζουν τα εύκολα. Επιζητούν τα απρόσιτα γιατί κρύβουν μεγαλύτερη ομορφιά. Όσο για τη λεκτική επαλήθευση (καθότι νέα εδώ) δεν ήξερα ότι ήταν ενεργοποιημένη! Έσπευσα να την απενεργοποιήσω.. Την καλημέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έξοχη .. αλκυονική μεταφορά !

    Καλημέρα

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. η γοητεία .. να ξαναβγω έξω..

    καλημερα και απ εδω Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εμείς το δόλωμα,
    εμείς το δίχτυ
    εμείς η Ζωή
    και πιανόμαστε ο Ένας
    στην αγκαλιά του Άλλου.......



    Φιλί.... {δόλωμα...}

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα negentropist, χαίρομαι που σου άρεσε. Την καλησπέρα μου και στις δύο κυρίες. Γυναίκα, όπως γράφεις.. Η γοητεία να ξαναβγώ έξω ήταν ότι πιο εύστοχο! Κάκια μου όλα εμείς. Είναι χάρισμα το να νιώθεις, Υπέροχοι οι στίχοι σου. Σε ευχαριστώ για το παρών που δίνεις στο μικρό μου χώρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή