Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

A Natural Disaster - Anathema



reflactedspace.tumblr.com




No matter what I say, no matter what I do
I can't change what happened
I can't change what happened
No, no you can't change 
Just slipped through my fingers
And I feel so ashamed
You just slipped through my fingers
And I've failed



Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Τα εύρετρα - Κική Δημουλά



-circa.tumblr.com


 Η ομορφιά του απογοητευτικού


Ω βλέμμα

λάθος κόσμο μου γνώρισες.
Δεν ήταν αυτός.

Ω αντίληψη

εάν ο κόσμος που μου γνώρισες εσύ
είναι ο σωστός

δεν ήταν αυτός.

Το λάθος  αίσθημά μου
κι ο κόσμος του όλος

ειν' ο σωστός μου κόσμος.



ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ, Τα εύρετρα,
εκδόσεις Ίκαρος (2010)




Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Μια μικρή παύση στο Όνειρο.. Καλές γιορτές σε όλους :)



jfoulks.tumblr.com


"Κάπου θα χαμογελάς απόψε. Μπορεί να μη σε βλέπω,
 αλλά μου φτάνει."


"Τόσες φορές εμφανίστηκα στα όνειρά σου. Και εσύ δεν
επισκέφθηκες, ούτε μια φορά τη μοναξιά μου."


"Θα είμαι αιώνια συνεπής μέχρι τον ερχομό σου."


"Εκείνο που φοβάμαι είναι μη σε συναντήσω. Και μου ξεφύγει
η ανάμνηση από το στόμα και σε φωνάξει. Αγάπη μου."


"Θα σου πω κάτι όμορφο απόψε. Κι ύστερα θα σ' αφήσω
να πνιγείς στη δυστυχία σου. Σε αγαπούσα."


ΜΠΑΜΠΗΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ



Nightcall - Under your spell / i saw 43 sunsets



Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Άπαντα - Μαρία Πολυδούρη





Ένα βράδι στο σταθμό


Τι θλιβερό πράμμα ο Σταθμός,
που μόλις νάχη φύγει το τραίνο.
Ούτε στιγμή, μόλις που εδώ
στις ράγιες του βαριά σταματημένο
και πηγαινοέρχονταν γοργά,
ανίδεα γελώντας ταξειδιώτες.
Κι όσοι που μείνανε κι αυτοί
δεν έχουνε την όψη τους σαν τότες.
Η άδεια θέση κ' η σιωπή
μεσ' στο Σταθμό που τούφυγε το τραίνο.
Κι αυτοί που μείνανε σκορπούν
κ' έχουν το βήμα το αποφασισμένο
όσων τη μοίρα ακολουθούν.
Κάθε φορά τους φεύγει κι από κάτι
και κείνοι μένουν στο Σταθμό
λυγίζοντας το θολωμένο μάτι.
Στρέφουν στα ίδια θαρρετοί
δήθεν κ' η πλάτη τους κυρτώνει πίσω.
- Καταραμένε χωρισμέ
όμως και σένα απόψε θ' αγαπήσω.
Γιατί το «χαίρε» ήταν γλυκό
καθώς το χέρι σειόταν στον αέρα
απ' το μαντήλι πιο λευκό
κι' απ' τον ανθό, σα φως που έφευγε πέρα,
που δεν το είχα ιδή ποτέ
τόσο γαλήνια ωραίο τ' όραμά σου,
Καταραμένε χωρισμέ.
Μου τρέμουνε τα χείλη στόνομά σου.



ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ, Άπαντα,
Ποιήματα - Ανέκδοτα ποιήματα,
εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπολος (2012)