Dreamer: Ιουνίου 2014

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Το λευκό φουστάνι - Βίκυ Δερμάνη

Laura Makabresku

Αγκάλιασέ με. σφίξε με. μέχρι πνιγμού σφίξε με. γιατί δεν πίνεις τον καφέ σου; θα κρυώσει. δεν είναι ωραίος κρύος. πιες. να σου πω μια ιστορία; θέλεις; θέλεις να κοιμηθείς με μια ιστορία; θα στην πω ψιθυριστά. έτσι όπως ψιθυριστά τα λυγμικά λέγονται. μια φορά κι ένα καιρό. δύο άνθρωποι. ένας άντρας. μια γυναίκα. κοιμήθηκες; δεν τελείωσε η ιστορία. άρχισε μόλις. κοιμήσου αν θες. εσύ κοιμήσου. εγώ θα μείνω εδώ. για λίγο ακόμη. θα σ' έχω αγκαλιά. θα σου πω την ιστορία. εσύ θα την βλέπεις. στον ύπνο σου θα τη βλέπεις. κοιμήσου. δείξε μου το δρόμο. μη με αφήσεις. μην κουραστείς να μ' αγαπάς. μην. τώρα. δεν το αντέχω το τώρα. μίλα μου. δείξε μου τον δρόμο. θυμάμαι ένα λευκό φως. έπεφτε πάνω σου. ήταν βράδυ. ήταν μέρα. θα πηγαίναμε κάπου. αλλά δεν πήγαμε. θα μιλούσαμε. αλλά δεν μιλήσαμε. θα μ' αγαπούσες. αλλά δεν μ' αγάπησες. γουργουρητό γάτας. σου αρέσουν οι γάτες; θα σου χαρίσω μία. δεν έχω τι άλλο. μου λείπει το φως. το λευκό. που σε φώτιζε. εκείνη τη νύχτα. κι εκείνη τη μέρα. τότε που σου 'λεγα πως δεν μου αρέσει η γεύση της μέρας. και θέλω να περάσουν οι μέρες. και τα χρόνια. και να σμίξουμε ξανά. και να σε πάρω πάλι αγκαλιά. και να μη φοβάμαι. και να σε νιώθω πάλι. πάνω μου. και να μην τρέμω. και να σου μιλάω. και η ανάσα σου να είναι άγρια. και πνιχτή. μέσα στο αυτί μου. την ώρα που με φιλάς. και να μένω ξύπνια τον ύπνο σου να συντροφεύω. και να μην περνάει από το μυαλό μου ότι θα φύγω. και αλήθεια δεν θα φύγω. θα μείνω για πάντα. πάντα. στο πλάι σου για πάντα. και μέσα στο κεφάλι σου θα κατοικώ. και θα σου πω ξανά. για τη ζωή που απέφυγα. μόνο και μόνο. για να είμαι πλάι σου. και θα σου πω. για τα μικρά αστεράκια που θέλω να κλέψω. μόνο. για να τα βάλω στα μάτια σου. μόνο. και να ξαναστράψουν όπως τότε. και να σου φιλήσω το λαιμό. και ν' ανατριχιάζεις. και να μου χαμογελάσεις. και να σου χαμογελάσω. και να σε σφίξω. και να μου πεις φτάνει. αλλά ποτέ δεν είναι αρκετή. μια τέτοια αγκαλιά. ποτέ αρκετή. και να ξημερώσει. και να δούμε τον ήλιο. και να χορέψουμε τη νύχτα. και να πιούμε κρασί. και να σου πω πόσο σε θέλω. και να μου πεις για ένα όνειρο που ζεις. και να σου πω κι εγώ για το δικό μου. και να με πάρεις αγκαλιά. και να μου ψιθυρίσεις στο αυτί. σιγά πολύ. η μας ακούσουν οι θεοί. ότι μ' έχεις αγαπήσει λίγο. ή πιο καλά, πολύ. και θα μου δώσεις ένα φιλί. στα μάτια που κλαίνε. και θα σου πω δεν έχω ξανακλάψει. και θα σου λέω ψέματα. και θα με πιστέψεις. και θα με φιλήσεις. και δεν θα πιω το κρασί μου. θα με μεθάς. χωρίς κρασί θα με μεθάς. και θα φύγουμε. ή καλύτερα θα μείνουμε εδώ. μαζί. και θα ακουστεί κάποτε ένα δεν μπορώ. που θα μας διαλύσει ξανά. και πάλι δεν θα ξέρω. τι να πω ούτε τι να κάνω. θα είμαι μόνη. μόνος κι εσύ. και θα φοβάμαι. και θα μου λες μη φοβάσαι. έχεις εμένα θα λες. πότε θα πάμε; πάμε τώρα; πάμε κάποτε; μη μείνουμε άλλο εδώ. βαρέθηκα. πνίγηκα. θα σου φτιάξω καφέ. να πιούμε και μετά να φύγουμε. θα δουλέψουμε. ξέρω πολλά να κάνω. ξέρεις πολλά κι εσύ. στο τέλος θα σε πείσω. δεν θέλω να πάω μόνη μου. μαζί. πάμε. πιες τον καφέ σου. και πάμε. θα είναι ωραία. θα δεις. δεν θα είναι σαν εδώ. θα είναι ωραία. θα δεις. εκεί θα γελάμε. θα μιλάμε. και δεν θα μας καταλαβαίνει κανείς. κι εμείς θα γελάμε. θα πάρω μαζί να φοράω. το λευκό φουστάνι που μου πήρες. εδώ δεν το φοράω. εκεί σίγουρα. πάμε. πότε θα πάμε; θα δεις θα είναι ωραία. θα σε μάθω να κάνεις πατίνια. έχει μεγάλα πάρκα εκεί. και θα κάνουμε πατίνια. πάμε. έχει μεγάλα πάρκα. εκεί. έχει κάτι ωραία παγκάκια. και είναι ξύλινα. με τα ωραία πόδια. θα είναι ωραία. θα δεις. πάμε. θα διαβάζουμε βιβλία. θα γνωρίσουμε ανθρώπους. εκεί. όπου και να κοιτάξεις ανθρώπους θα βλέπεις. θα ανεβαίνουμε στα ψηλά τα κτίρια. και θα κοιτάζουμε κάτω. θα είμαστε πολύ ψηλά. και θα με προσέχεις μην πέσω. και μαζί θα κοιτάζουμε κάτω. τους δρόμους. και τα αυτοκίνητα. και τους ανθρώπους στα παγκάκια να διαβάζουν. έχουν ωραία παγκάκια εκεί. και θα πίνουμε ζεστές σοκολάτες. και καφέδες ζεστούς. και το βράδυ. τις σάρκες μας θα τρώμε. και θα ακούμε μουσική. και ψάρια. κάθε μέρα θα τρώμε ψάρια - λαχτάρες. ξέρω. σ' αρέσουν πολύ. πάμε. θα είναι ωραία. θα δεις. πιες τον καφέ σου. και πάμε. πάω να φορέσω το λευκό φουστάνι. αυτό που μου πήρες. θα το φοράω κάθε μέρα. εκεί. κάθε μέρα. για σένα. κάθε μέρα. για σένα θα το φοράω. εκεί.

Ποίηση της Βίκυς Δερμάνη