.JPG)
www.tumblr.com
"Τα λουλούδια μεγαλώνουν με τα τραγούδια των πουλιών".
Μου είχε πει.
Και την πίστεψα. Και μεγάλωσα κι εγώ με τα τραγούδια των πουλιών. Ίσως δε μ' οδήγησε καλά. Ίσως, αν δε μεγάλωνα, με τα τραγούδια των πουλιών, να είχα βρει άλλους δρόμους ευκολότερους.
Όμως, δε θα ήξερα να χαρίζομαι, με τόση απλοχεριά, σε κάθε τι περαστικό. Δε θα μάθαινα ν' αγαπώ τ' ασήμαντα. Δε θα είχα αυτή τη περιέργεια να περιμένω, πότε θ' ανοίξει ο σπόρος, για να δω πόσο πράσινο χωράει η ψυχή μου.
Όσο το σκέφτομαι.. Αυτή η περιέργεια τελικά.. Αυτή μ' έβγαζε πάντα στ' ανοιχτά!
Απόσπασμα από το μυθιστόρημα της
ΑΛΚΥΟΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, Βαρκάρισσα της χίμαιρας,
εκδόσεις Καλέντης (2001)
"Κι εγώ πήρα φόρα κι έβαψα κόκκινες τις θάλασσές μου, πορτοκαλιούς τους ουρανούς μου, μπλε τους ήλιους μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μ' αρέσει τελικά ο κόσμος που έφτιαξα"
Φιλιά πολλά Μαράκι μου!
Να σαι καλά Μαράκι!
ΔιαγραφήΑπό τα αγαπημένα μου βιβλία!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Μαρία μου!!
Καλή Κυριακή κοριτσάκι μου!
ΔιαγραφήΠολύ όμορφο το απόσπασμα που επέλεξες....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις ένα όμορφο σαββατοκύριακο :)
Ευχαριστώ καλή μου, επίσης, να περνάς όμορφα!
ΔιαγραφήΚαλημέρα Μαρία μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται πολύ αξιόλογο το βιβλίο. Τουλάχιστον το απόσπασμα είναι εκπληκτικό. Από Αλκυόνη έχω διαβάσει μόνο το χρώμα του φεγγαριού.
υγ: Να'σαι πάντα μα πάντα καλά :)
Χάρηκα για το πέρασμα :) τη καλησπέρα μου Σεβάχ!!
ΔιαγραφήΝα είστε καλά! Σας ευχαριστώ πολύ για τους όμορφους στίχους.
ΑπάντησηΔιαγραφή