Ποιήματα - Μπέρτολτ Μπρεχτ

lj_gray

Σε σκοτεινούς καιρούς

Δε θα λένε: Τον καιρό που η βελανιδιά τα κλαδιά της ανεμοσάλευε.

Θα λένε: Τον καιρό που ο μπογιατζής τσάκιζε τους εργάτες.

Δε θα λένε: Τον καιρό που το παιδί πετούσε βότσαλα πλατιά στου ποταμού το ρέμα.

Θα λένε: Τον καιρό που ετοιμάζονταν οι μεγάλοι πόλεμοι.

Δε θα λένε: Τον καιρό που μπήκε στη κάμαρα η γυναίκα.

Θα λένε: Τον καιρό που οι μεγάλες δυνάμεις συμμαχούσαν ενάντια στους εργάτες.

Μα δε θα λένε: Ήτανε σκοτεινοί καιροί.

Θα λένε: Γιατί σωπαίναν οι ποιητές τους;

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ, Ποιήματα,
εκδόσεις Θεμέλιο (1983)

Κι έχε στο νου έχε στο νου σου πάντοτε μ' ακούς; Το αχ που βγάνει ο σκοτωμός το αχ που βγάν' η αγάπη. Οδυσσέας Ελύτης

mariekotro

Βύθισε με και μένα στο ίδιο σκότος. Θέλω να σε καταλάβω. Γιάννης Ρίτσος

Copyright All rights reserved by SerenaAndHerSoul

Δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι, αλλά όπως είμαστε. Αναίς Νιν