θα διαβάσεις μόνο το πρωί
κάτι συνθηματικά χείλη γραμμένα
στο διπλανό ποτήρι σου
με ολονύκτιο νερό.
Σκέφτομαι απόψε να στείλω τη μελαγχολία μου
να κοιμηθεί μαζί σου
να μείνω λίγο μόνη.
Στην τσάντα της θα βάλω
κάτω απ' τα βραδινά της φάρμακα
δήθεν κατά λάθος μια φωτογραφία της
πως ήτανε μικρή
μη και τη νανουρίσεις
και κάτω απ' το νανούρισμα θα κρύψω
μια δεύτερη αλλαξιά
μη και αλλάξουνε τα πράγματα
και την κρατήσεις και αύριο βράδυ.
Βέβαια, πως αγαπάς νυχτιάτικα τον άλλον
χωρίς να τον ρωτήσεις.
Άκου προστακτική φωνή ήταν ο έρωτας
πριν ανακαλυφθεί η ικεσία.
Εξάλλου εσύ τίποτα δε θ' αντιληφθείς.
Θα ξάπλωνε όχι δίπλα σου ακριβώς
το ακριβώς είναι άξενο.
Σε παραπλήσια άνετη προθυμία
θ' αποκοιμιόταν γέρνοντας
πλάι και κολλητά
στο μη αντιληπτόν.
- θείο πλάσμα. Αγάπα με του λες και σ' αγαπάει.
ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ, Χλόη Θερμοκηπίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου