Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά των αισθημάτων μ' ένα οποιοδήποτε κλειδί της λησμονιάς. Όχι δεν είμαι λυπημένη. Κική Δημουλά






10 σχόλια:

  1. Όπως.... και της Θύμησης κλειδί!......

    Ναι, είμαι Χαρούμενη!....

    ;-)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαρούμενη εννοείται! ;) Πάντα δίνεις το στίγμα σου στις αναρτήσεις μου Κάκια μου και το εκτιμώ. Σου στέλνω τα φιλιά μου και την καληνύχτα μου. :)

      Διαγραφή
  2. Πανεύκολα γυρίζει...και αυτό είναι καλό....κλειδώνεις (ξεχνάς) και συνεχίζεις να χαίρεσαι τη ζωή!!
    Λυπημένοι είναι μόνο όσοι δεν κλειδώνουν όταν πρέπει!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς Μαρία μου, πλέον το έχω διαπιστώσει και εγώ. Ποτέ δεν είναι αργά.. Ξέρεις τι μου έμαθε ένας φίλος και πλέον το ακολουθώ; "Μην αφήνεις αυτό που σε τρώει να χορτάσει". Αυτό λοιπόν! Καλό βράδυ :)

      Διαγραφή
    2. Ο φίλος σου είναι πολύ σοφός!!
      Μερικά πράγματα είναι και στο χέρι μας κι ας φαντάζουν αλλιώς!!

      Διαγραφή
  3. Να κρατήσω μια άλλη θέση; Όχι στη λησμονιά! Όχι στη ψεύτικη χαρά!
    Το θέμα για μένα είναι να θυμάσαι και παρ'όλα αυτά να χαίρεσαι! Να μπορείς να πηγαίνεις παρακάτω! Πιστεύω ότι η Δημουλά μιλά πικρά εδώ! Ειρωνεύεται! Πόσο εύκολα..... σα να βλέπω και το ύφος της ! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @iris μου πιστεύω πως η ποίηση της Δημουλά είναι βαθιά συναισθηματική και συμφωνώ πως πολλές φορές οι στίχοι της φανερώνουν πίκρα, απογοήτευση και ειρωνεία όπως και στον ως άνω. Ειρωνικά λέει πως δεν είναι λυπημένη. Εμείς όμως το αλλάζουμε. Και ναι είμαστε χαρούμενες και ευγνώμονες για όσα έχουμε! Σε φιλώ :)

      Διαγραφή
    2. Άραγε είναι στα αλήθεια ψεύτικη η χαρά αν επιλέγεις να λησμονείς τα άσχημα?
      Ή έστω να τα βάζεις πίσω πίσω και να δίνεις σημασία στα όμορφα?
      Υπάρχουν άτομα που θέλουν να θυμούνται..εγώ πιστεύω πως αν δεν ξεχάσεις δεν προχωράς..
      Και δε μιλάω κυριολεκτικά..άλλωστε μόνο με αμνησία ξεχνάμε τα πάντα...
      απλά δεν πρέπει να συντηρούμε ως σημαντικά κάποια πράγματα...τότε μας πάνε πίσω συνέχεια και δεν κάνουμε βήμα εμπρός..
      Βαδίζουμε συνέχεια στο ίδιο σημείο!

      Διαγραφή
  4. Συμφωνώ με όλα όσα ανέφερες. Δεν ξεχνάς όπως είπες. Απομονώνεις τα άσχημα και κάνεις χώρο για τα όμορφα. Και όπως είχα αναφέρει σε μια παλαιότερη ανάρτηση και πορεύομαι έχοντας στο νου μου πάντα αυτό : "Η πρώτη συνταγή για την ευτυχία: να αποφεύγεις τις μεγάλες αναπολήσεις από το παρελθόν ~ André Maurois". Σε φιλώ Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και θα συμφωνήσω απόλυτα με τον André Maurois..

      Αν κι έχει κι άλλες διαστάσεις το θέμα..εγώ απαντούσα έχοντας κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό..όπως ο καθένας μας άλλωστε..αν ειχα κάτι άλλο ίσως απαντούσα διαφορετικά..
      Μια χαρά είμαστε εδώ πάντως να κάνουμε βόλτες και γύρω μας και μέσα μας!
      Όλα θα τα ξεδιαλύνουμε...κι αν όχι, απλά θα έχουμε περάσει καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή