Πίσω από τις μάσκες (Σημειώσεις ενός λαθρεπιβάτη της ζωής) - Fernando Pessoa

www.tumblr.com

• Εγώ τη μέρα είμαι ένα τίποτα, τη νύχτα είμαι εγώ.
• Κάθε μέρα της ζωής μου είναι η πιο δυστυχισμένη μέρα της ζωής μου. Κάθε όνειρό μου είναι το ωραιότερο όνειρο που έχω κάνει ποτέ.
• Θα 'θελα να ήθελα να θέλω τον έρωτα.
• Καρδιά μου πολύ υπερήφανη για ν' αναρωτηθείς: είναι δυνατόν να σ' αγαπήσουν;
• Να μη διαβάζω τίποτα, να μη σκέπτομαι τίποτα, να μην κοιμάμαι. Να νιώθω τη ζωή να κυλά μέσα μου όπως ένα ποτάμι στην κοίτη του. Εκεί κάτω, έξω, μια απέραντη σιωπή. Σαν ένας θεός που κοιμάται.
• Ίσως δεν έχω καμιά αποστολή επί Γης.
• Δεν είμαι τίποτα. Ποτέ δεν θα είμαι τίποτα. Δεν μπορώ να θέλω να είμαι τίποτα. Εκτός αυτού, φέρω μέσα μου όλα τα όνειρα του κόσμου.
• Πότε λοιπόν θα τελειώσει τούτο το δράμα χωρίς θέατρο, ή αυτό το θέατρο χωρίς δράμα; Πότε θα επιστρέψω σπίτι; Πού; Πώς; Πότε;
• Υπάρχω μόνο μεταμφιεσμένος.
• Εγώ, γράφω την πρόζα των στίχων μου κι αυτό με κάνει ευτυχισμένο γιατί γνωρίζω και κατανοώ τη Φύση απ' έξω. Δεν την καταλαβαίνω εκ των έσω γιατί η Φύση δεν έχει εντός. Αλλιώς δεν θα ήταν η Φύση.
• Να είσαι πληθυντικός όπως το σύμπαν.
• Να τυλίξουμε τον κόσμο γύρω από τα δάχτυλά μας, σαν μια κλωστή ή μια κορδέλα με την οποία παίζει μια γυναίκα ονειροπολώντας στο παράθυρό της.
• Τρελός, ναι, τρελός γιατί θέλησα το μεγαλείο που η μοίρα δεν παραχωρεί.
• Εμένα μ' έκανε η φαντασία. Μ' έπαιρνε  πάντοτε απ' το χέρι και με ταξίδευε. Πάντοτε αγάπησα, μίσησα, μίλησα, στοχάστηκα, χάρη σ' αυτήν. Καθημερινά αγναντεύω από το παραθύρι της και κάθε ώρα, έτσι, μοιάζει να 'ναι ολόδική μου.

Αποσπάσματα από το βιβλίο
ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ, Πίσω από τις μάσκες,
(Σημειώσεις ενός λαθρεπιβάτη της ζωής),
εκδόσεις Ροές, σειρά microMEGA (1994),
Γ' έκδοση (2007), Ανατύπωση (2011)