Κι όταν εντάσσω τις στιγμές στα σίγουρα σχήματα μου, όταν ανασκευάζω το χαμόγελο σου, όταν αποκαλώ την ομορφιά φθαρτό περίβλημα, μην με πιστεύεις – κι όμως σου λέω την αλήθεια. Τίτος Πατρίκιος

Πού έχεις ξανακούσει το τραγούδι αυτό; Δεν θυμάσαι. Κι όμως η νοσταλγία όλων όσων ονειρεύτηκες, τρέμει μες στο τραγούδι. Τάσος Λειβαδίτης

Artpics - Vricent Bounhon

Ένα μόνο δεν μου δίνει το όνειρο. Το όριο. Ως που να κινδυνέψω. Κική Δημουλά

Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι μέσα από τα δάχτυλά μου χωρίς να πιω ούτε μια στάλα. Γιώργος Σεφέρης

Fabrizia Milia

Η μπόρα - Αλκυόνη Παπαδάκη

www.tumblr.com

"Σ' ευχαριστώ, Θε μου, που μ' αξίωσες να δω τον κόσμο που έπλασες. Να δω τη θάλασσα, τον ουρανό, τους κάμπους. Σ' ευχαριστώ γιατί με πήρες κρυφά κρυφά ένα βράδυ, και μου ψιθύρισες στ' αυτί: "Κοίταξε τη γη, Σοφία. Κοίταξε το έργο μου. Σ' αρέσει;" Αριστούργημα είναι, Θε μου. Μπράβο σου! Γεια στα χέρια σου, που λένε. Μπορεί να μου 'δωκες βάσανα πολλά. Κι ασήκωτα. Μα μου φύλαες ένα δώρο ακριβό. Τι θα 'ρθει από δω και μπρος, μόνο εσύ το ξέρεις. Μα ό,τι και να 'ναι, δεν πειράζει. Η Σοφία είδε το έργο σου, Θε, και πολύ της άρεσε. Το ευλόγησε. Έπεσε κάτω και το προσκύνησε. Από δω και μπρος, ό,τι και να 'ρθει, θα 'ναι διαφορετικό.."

"Αχ! Μάτια που δε βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται. Αυτό ξέρω εγώ. Τα λόγια είναι σύννεφα. Μόλις φυσήξει αέρας, τα παρασέρνει.. Αλίμονό του όποιος επίστεψε στα λόγια. Γιατί ο άνθρωπος, σκέφτομαι, πολλές φορές, μοιάζει σαν το σαλιγκάρι. Όπου περνά, αφήνει σάλιο. Σάλιο που στεγνώνει και φαίνεται τη νύχτα με το φεγγάρι, σαν απλωμένο μετάξι. Πρέπει να μάθει κανείς να το γνωρίζει. Σάλιο είναι. Τίποτις άλλο."

Αποσπάσματα από το μυθιστόρημα της

ΑΛΚΥΟΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, Η μπόρα,

εκδόσεις Καλέντης (1989)

~ Αφιερωμένο σε μία μικρή μου φίλη

Άφησέ με να μείνω σε μια γωνιά της ευτυχίας σου. Γιάννης Ρίτσος

dianostalgico.tumblr.com

Το δικό μου το πολύ πως να χωρέσει στο δικό σου το λίγο! Κι οι δυο μας δυσανασχετούσαμε δικαιολογημένα. Μάρω Βαμβουνάκη

''Είναι βαθιές οι ρίζες'' καυχήθηκαν τα δέντρα στη μπουλντόζα. Ντίνος Χριστιανόπουλος

Τι αντικοινωνικά που είναι τα όνειρα. Ούτε φιλίες, ούτε δεσμοί, μόλις μάς δουν σβήνουν σα σπίθα έκθετη σε θύελλα. Κική Δημουλά

JoshDelaCruz

All I want are some gentle moments to fall like soft raindrops. Charles Bukowski