Είναι κάτι νύχτες, που τ' αστέρια κατεβαίνουνε χαμηλά. Που λιώνει το φεγγάρι και νοτίζει την ψυχή σου. Είναι κάτι νύχτες, που όλα σιγοτραγουδούν. Ακόμα και οι πέτρες. Και τα ξερά κλαδιά. Αυτές τις νύχτες προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου. Κι έρχεται ακάλεστη. Χωρίς να χτυπήσει ούτε καν την πόρτα, να ρωτήσει αν δέχεσαι επισκέψεις. Χωρίς να κρατά η αφιλότιμη, ούτ' ένα λουλουδάκι. Ούτ' ένα γλυκό, μπας και σε ξεγελάσει. Θρονιάζεται στην ψυχή σου κι ανάβει προκλητικά το τσιγαράκι της. "Αυτάααα! Πού είχαμε μείνει;" Σου λέει μ' όλο το θράσος της και σε κοιτά κατάματα. Είν' αυτές οι νύχτες, που τ' άστρα κατεβαίνουν χαμηλά. Που λιώνει το φεγγάρι. Που όλα σιγοτραγουδούν. Είν' αυτές οι νύχτες τελικά, που βλέπεις καθαρά, το χρώμα που έχουν τα μάτια της μοναξιάς. Ίδιο ακριβώς, όπως οι στάχτες από τα όνειρα.
Απόσπασμα από το μυθιστόρημα της
ΑΛΚΥΟΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, Στον ίσκιο των πουλιών,
εκδόσεις Καλέντης (2003)
Μαρία μου προχθές το ξεκίνησα αυτό το βιβλίο..! :) Καληνύχτα καλό σαββατοκύριακο να έχεις!φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα θα σου αρέσει μιας κ ξέρω πως είναι από τις αγαπημένες σου. Καλή Κυριακή Κατερίνα μου.
ΔιαγραφήΚαληνύχτα,γλυκιά μου!Εύχομαι να μη δεις ποτέ το χρώμα που έχουν τα μάτια της μοναξιάς!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνταποδίδω την ευχή, καλημέρα!
Διαγραφήείναι κάτι νύχτες που στάζουν μοναξιά και εγκατάλειψη...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή σου μέρα Μαρία μου!
όλοι τις έχουμε βιώσει. καλή σου μέρα βικάκι.
ΔιαγραφήΥπέροχο βιβλίο ,από τα αγαπημένα μου !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πρόσφατα το τελείωσα Κατερίνα μου και αποκόμισα πολλά.
ΔιαγραφήΚαλημέρα..ακόμα κι αυτές οι νύχτες κάποτε τελειώνουν!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΤΥΧΩΣ! Η ζωή έχει τα πάνω και τα κάτω της. "Δεν μπορείς να αποφύγεις να πετάξουν τα πουλιά της θλίψης πάνω από το κεφάλι σου. Μπορείς να τα αποτρέψεις όμως να χτίσουν φωλιά στα μαλλιά σου." ~ Κινέζικο ρητό. Καλημερα Μαρια μου, καλή Κυριακή.
Διαγραφήυπέροχοοο:')
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις μια όμορφη Κυριακή φίλη μου!
ΔιαγραφήΠάντα οι νύχτες έχουν ένα περίεργο χρώμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως επειδή αδειάζουν οι δρόμοι απ'τις ασύμφωνες νότες της κίνησης...
Ίσως επειδή οι καρδιές βλέπουν πιο καθαρά...
Ίσως επειδή φωτίζονται τα σκοτεινά δωμάτια της ψυχής που'ναι νοτισμένα απ'την υγρασία της σιωπής... Της μοναξιάς...
Είναι και το φως των αστεριών που φωτίζει τα όνειρα. Αυτά που έκανες, αυτά που πέταξες μακριά, αυτά που επιθυμείς κάποτε να ξαναβρείς...
αυτά που επιθυμείς κάποτε να ξαναβρείς, μη τυχόν και σε περιμένουν..
Διαγραφήυπάρχουν όμως και αυτές οι νύχτες.. κάποιες φορές είναι καλό να υπάρχουν.. κάποιες πάλι όχι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκεί η μοναξια να μη φωλιάζει για πολύ καιρό μέσα σου..
Διαγραφήναι, θα συμφωνήσω!! :)
Διαγραφή