Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Ο έρωτας με την παλάμη του σού κρύβει όλο τον κόσμο. Μένει το φως μονάχα. Γιάννης Ρίτσος






Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

14 σχόλια:

  1. airis26 Σεπτεμβρίου 2012 στις 3:05 μ.μ.

    Αυτά κι άλλα πολλά κάνει ο Έρωτας!
    Αλλά έχεις το φως!
    καλησπέρα Μαράκι!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χαμένη σε ένα ατέρμονο όνειρο26 Σεπτεμβρίου 2012 στις 3:13 μ.μ.

    αχχ όμορφο..πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ26 Σεπτεμβρίου 2012 στις 5:08 μ.μ.

    και γίνεται ο έρωτας το φως και ο κόσμος όλος...

    να 'σαι καλά Μαράκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νάσια26 Σεπτεμβρίου 2012 στις 5:29 μ.μ.

    Υπέροχος στίχος!

    Θα με κάνεις να ανατρέξω στο Ρίτσο ξανά, κι ας τον έχω τον τελευταίο καιρό παραμελήσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σεβάχ ο Θαλασσινός26 Σεπτεμβρίου 2012 στις 5:32 μ.μ.

    Τέλειο :)

    (ο γνήσιος, ο αληθινός λογοτέχνης μπορεί με μια μόνο πρόταση να προβάλλει σαν με μαγικό, διεισδυτικό και τολμηρό τρόπο μια αλήθεια μοναδική...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. marie28 Σεπτεμβρίου 2012 στις 9:47 μ.μ.

      Σαφώς! Γι αυτό το λόγο κι εγώ προσπαθώ να βρω και να παραθέσω αποσπάσματα ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ! Αν και δε δυσκολεύομαι και πολύ.. Υπάρχει άφθονος λογοτεχνικός πλούτος!

      Διαγραφή
  6. Taelia8826 Σεπτεμβρίου 2012 στις 10:07 μ.μ.

    Πόσο συμφωνώ! Κι έχει αυτό το φως,μ τα χρώματα του ουράνιου τόξου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. marie28 Σεπτεμβρίου 2012 στις 9:50 μ.μ.

      Κάπως έτσι πρέπει να είναι Τινα. Να έχει τα χρώματα του ουράνιου τόξου όπως είπες! Ποιος ξερει.. Φιλί!

      Διαγραφή
  7. evonita27 Σεπτεμβρίου 2012 στις 2:46 π.μ.

    πραγματικά!!! ο έρωτας γενικότερα σε τυφλώνει. αυτό το φως είναι που ζεσταίνει τις ψυχές για να βλέπεις μόνο εκείνον! φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Memaria29 Σεπτεμβρίου 2012 στις 9:43 π.μ.

    Έτσι ακριβώς όμως!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή