Άτιτλο (2) - Μαρία Τζιάτζιου

Fabrizia Milia

Λάτρευα τις σκιερές σου επισκέψεις

και τα γρήγορα φτιαγμένα λόγια από φόβο.

Οι χαραμάδες στα βιβλία μου,

ίχνη απ' τους διστακτικούς σου δρόμους,

χιλιοπερπατημένοι,

αντιφέγγουν την κιτρινισμένη αγάπη

που κείτεται, με τα τραύματα ακόμα..

Κι ας πέρασε καιρός.

Δεν ξέρω...

Κι ενώ

φροντίζω τα μονοπάτια σου

και κρατώ ανοιχτά τα πορτόφυλλα

να σε μπάσω μέσα αν θα 'ρθείς,

και φυλώ τ' άδεια πακέτα απ' τα τσιγάρα

να τα γεμίσω με επιστροφή, πάλι,

έχω γεμίσει τις τσέπες μου με δάκρυα..

γιατί..

δε βρήκα άδειο χώρο να κρύψω τις ελπίδες μου!

Ποίηση της Μαρίας Τζιάτζιου


~ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Μαρία.