Ιστορίες με καλό τέλος - Μάρω Βαμβουνάκη

lovepicturex.blogspot.com

Η παρουσία της απουσίας

Μου είπες «όχι άλλο» κι έφυγες.

Ζούσα βαφτισμένος στην απουσία σου. Κι η απουσία σου ήταν η πιο αστραφτερή παρουσία της ζωής μου. Όλα τα κατέλυε κι όλα τ’ αναγεννούσε απ’ την αρχή σε χρωματισμούς και φωτοσκιάσεις νέες: Φωτοσκιάσεις νοσταλγίας. [..]

Σε νοσταλγούσα.

Η νοσταλγία δίνει στη ζωή ουσία και ανάταση. Αθωώνει τις ψυχές κι ευαισθητοποιεί το δέρμα. Σε μαλακώνει, σε κάνει καλό κι ονειροπόλο. Τα πράγματα γύρω σου από απρόσωπα αντικείμενα μεταμορφώνονται σε σύμβολα, οιωνούς και υπαινιγμούς. Κυκλοφορούσα ανάμεσα σε σύμβολα και υπαινιγμούς, όλα γύρω από σένα κι αυτό μετάγγιζε στη καθημερινότητά μου ποίηση και συγκίνηση. Το ανούσιο σκηνικό της καθημερινότητάς μου μετατράπηκε σε ένα μυστηριακό ιερογλυφικό που ξεκίνησα με ζήλο παθιασμένο να αποκρυπτογραφήσω. Όλα του βίου μου πήραν μια θέση και συγκλείνανε στο μέγα ερωτηματικό της καρδιάς μου: Πότε θα ξανάρθεις; [..]

Αν είναι αλήθεια ότι αγαπάμε ότι μας λείπει εγώ από την ώρα που μου έλειψες σε λάτρεψα. Κι αν οι άνθρωποι εγνώριζαν τη σημασία που μπορεί να έχει η απουσία τους θα τη χρησιμοποιούσαν καλύτερα στις μεταξύ τους σχέσεις. Αντίθετα, τρομάζουν μήπως απόντες περιπέσουν σε κενό ανυπαρξίας κι αυτό τους κάνει ενοχλητικά φασαριόζους και φλύαρους. Και το κενό της φλυαρίας είναι το χειρότερο. [..]

Καμιά μα καμιά αυτογνωσία μας δεν είναι ικανή να προβλέψει την αντίδρασή μας κάποια δεδομένη ώρα όταν πράγματι αυτή η ώρα φτάσει. [..]

Γυρνούσες πάλι σε μένα.

Η τραγωδία μου τελείωνε πιο κακόγουστα και κοινότυπα κι απ’ το αίσιο τέλος παλιάς ταινίας ελληνικής. [..]

Μου είπες: Εντάξει, κέρδισες, θέλω ξανά να γυρίσω κοντά σου.

Τούτη η νίκη μου δεν μ’ ενδιαφέρει πια, τούτη η ήττα σου δεν είναι αυτό που γυρεύω.

Και τώρα, σου είπα όχι εγώ για να διαφυλάξω απ’ την παρουσία σου το πολύτιμο απόσταγμα της απουσίας σου.

Αποσπάσματα από το βιβλίο της ΜΑΡΩΣ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ, 

Ιστορίες με καλό τέλος, (Διηγήματα),

εκδόσεις Φιλιππότη (1987), 12η έκδοση (2000)