www.tumblr.com
'Ηθελα
Ήθελα να ήσουνα δίπλα μου βαρκάρης
κι η βάρκα μας να είχε γοργότερα φτερά.
Ήρεμα τα πέλαγα όταν σαλπάρεις
κι εγώ ν' ανακατώνω τα γάργαρα νερά.
Ήθελα να ήσουνα δίπλα μου βαρκάρης
κι οι γλάροι μας τριγύρω ν' απλώνουν τη χαρά.
Κόκκινο κοράλι σαν αφροβγεί να πάρεις,
ν' αφήσεις στην ποδιά μου γλυκά και τρυφερά.
Κι αν φουρτούνα έπιανε λίγο παραπέρα
τη βάρκα μας να πήγαινες και άλλο μακρυά.
Τα κουπιά να κούναγες κόντρα στον αγέρα
κι όλο να φοβερίζεις το κύμα του βοριά.
Να βρίσκαμε το φάρο και το περιγιάλι.
Να βρούμε την αγάπη πάλι τη μεγάλη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΟΥΛΙΑΡΗ, Τινάχτηκε η ανθοδέσμη - Ποιήματα
(Σονέτα), Εκδόσεις Μαυρίδης (2002)
(Σονέτα), Εκδόσεις Μαυρίδης (2002)
Πάρα πολύ όμορφο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!
Καλή εβδομάδα Μαρία μου, να είσαι καλά. Σε φιλώ!
Διαγραφήτον Ποσειδώνα ονειρεύεται αυτή ! χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήωραίο ,μελωδικό ποίημα Μαρία!
φιλάκια!
Αχ βρε Νάσια μου :) Καλό απόγευμα γλυκιά μου!
ΔιαγραφήΚαλημέρα ονειροπόλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς τον!
ΔιαγραφήΧαθήκατε...
Διαγραφή...cara Marie, i versi di questa amorevole poesia, cadono dritti nel cuore...grazie e abbraccio da un barcaiolo..:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήUn grande bacio e abbraccio Sergio :)
Διαγραφή