Ποιήματα - Μαρία Πολυδούρη

pic

Σαν πεθάνω

Θα πεθάνω μιαν αυγούλα μελαγχολική του Απρίλη,

όταν αντικρύ θανοίγη μεσ' στη γάστρα μου δειλά

ένα ρόδο - μια ζωούλα. Και θα μου κλειστούν τα χείλη 

και θα μου κλειστούν τα μάτια μοναχά τους, σιωπηλά.

Θα πεθάνω μιαν αυγούλα θλιβερή σαν τη ζωή μου,

που η δροσιά της, κόμποι δάκρι θα κυλάη πονετικό

στο άγιο χώμα που με ρόδα θα στολίζη τη γιορτή μου,

στο άγιο χώμα θα μου είναι κρεβατάκι νεκρικό.

Όσα αγάπησα στα χρόνια της ζωής μου θα σκορπίσουν

και θαφανιστούν μακριά μου, σύννεφα καλοκαιριού.

Όσα μ' αγάπησαν μόνο θάρθουν να με χαιρετίσουν

και χλωμά θα με φιλούνε σαν αχτίδες φεγγαριού.

Θα πεθάνω μιαν αυγούλα μελαγχολική του Απρίλη.

Η στερνή πνοή μου θαρθη να στο πη και τότε πια,

όση σου απομένει αγάπη, θαναι σα θαμπό κοντύλι

- φτωχή θύμηση στου τάφου μου την απολησμονιά.

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ, Ποιήματα,
εκδόσεις Γ. Οικονόμου