cokgulenadam.tumblr.com
Στες σκάλες
Την άτιμη την σκάλα σαν κατέβαινα,
από την πόρτα έμπαινες, και μια στιγμή
είδα το άγνωστό σου πρόσωπο και με είδες.
Έπειτα κρύφθηκα να μη με ξαναδείς, και συ
πέρασες γρήγορα το πρόσωπό σου κρύβοντας,
και χώθηκες στο άτιμο το σπίτι μέσα
όπου την ηδονή δεν θα 'βρες, καθώς δεν την βρήκα.
Κι όμως τον έρωτα που ήθελες τον είχα να σ' τον δώσω,
τον έρωτα που ήθελα - τα μάτια σου με το 'παν
τα κουρασμένα και ύποπτα - είχες να με τον δώσεις.
Τα σώματά μας αισθανθήκαν και γυρεύονταν,
το αίμα και το δέρμα μας ενόησαν.
Αλλά κρυφθήκαμε κ' οι δυο μας
ταραγμένοι.
Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ, Κρυμμένα ποιήματα (1877-1923),
εκδόσεις Ίκαρος (1993)
Τι όμορφο ποίημα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα που δεν βρήκανε τον έρωτα...
Καλό βράδυ Μαράκι μου!!!!! τα φιλιά μου!!!
Να είσαι καλά Φωτεινή μου, καλό σαββατοκύριακο!
ΔιαγραφήΠόσο σπουδαίος και πόσο πολύπαθος ποιητής ο Αλεξανδρινός μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη και σήμερα επιμένουν να τον κακοποιούν οι καλοζωισμένοι 'διανοούμενοί' μας...
http://mesastigourna.blogspot.gr/2013/10/blog-post_17.html
πολύ καλά τα λες φίλε Γιώργο. σε ευχαριστώ πολύ που με επισκέφτηκες και για το λινκ. καλό βράδυ Τρίτης εύχομαι :)
Διαγραφήποίηση σπουδαία, ενός ποιητή απαράμιλλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα, χαρά μου!
:)) καληνυχτα γλυκιά μου.
ΔιαγραφήΔεν ξέρω πώς μαγικά συμβαίνει τα ποιήματα ,οι στίχοι,τα λόγια που δημοσιευείς να με εκφράζουν κάθε στιγμή τόσο πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου στέλνω ένα φιλί!
χαίρομαι πολύ αν συμβαίνει αυτό! φιλάκι!
Διαγραφήπολύ όμορφο και γλυκό marie μου! φιλάκια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ Εύη μου, σου στέλνω πολλά χαμόγελα!
Διαγραφή