Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα - Αλκυόνη Παπαδάκη



Artpics - Samaneh Hallaj


Συμβαίνει. Συμβαίνει να μισείς τη χυδαιότητα κι όμως να κάθεσαι και να την αποδέχεσαι. Ενίοτε και να την υποδέχεσαι, μην τυχόν και ξύσεις τις πληγές. Αφού στο κάτω κάτω δεν μπορείς να βγάλεις πιστόλι, ρε φίλε. Πώς να το κάνουμε; Εσύ μια ζωή κερνάς σοκολατάκια· ακόμα και σ’ αυτούς που σε ληστεύουν.
Το τέρμα της ταπείνωσης μπορεί να είναι η αγιοσύνη.
Μπορεί.. Δεν είναι σίγουρο.
Πάντως αυτοί που υπομένουν την ταπείνωση είναι μάλλον οι δυνατοί. Είναι εκείνοι που πεθαίνουν κι ανασταίνονται μόνοι τους δέκα φορές ημερησίως. Κι ακόμα περισσότερες, αν τους λάχει. Είναι εκείνοι που φυτρώνουν σ’ ένα χώμα ξερό. Ή πάνω σ’ ένα σωρό πέτρες. Ή πάνω σε μια γκρεμισμένη σκεπή. Κι όχι μόνο φυτρώνουν, αλλά γεμίζουν και τον τόπο με λουλούδια.
Ίσως τις ηρωικότερες πράξεις τις κάνουν σ’ αυτό τον κόσμο οι αντιήρωες. Μόνο που γι’ αυτούς δεν υπάρχουν ύμνοι και δοξαστικά. Δεν υπάρχουν τιμές.
Ούτ’ ένα μνημείο, που να πάρει και να σηκώσει..
Ούτ’ ένα μνημείο δε στήθηκε ποτέ πουθενά που να γράφει: «Σ’ αυτόν που είχε την αντοχή να ταΐζει στα όρνια την ψυχή του με το μάταιο όνειρο πως κάποτε μπορεί και να τα εξημερώσει».


[..]


Ποιος πήγε αλήθεια ποτέ να δει αυτές τις γυναίκες τις «δυναμικές», τα «παλικάρια», τους «βράχους» το βράδυ που ξαπλώνουν στο κρεβάτι τους και κλείνουν το φως; Ποιος πήγε ποτέ να τις δει τη στιγμή που ξεφασκιώνουν την καρδιά τους και την αφήνουν να γείρει στο μαξιλάρι και να γλείψει τις πληγές της. Κανείς. Ούτε ο Θεός. Σίγουρα.



Αποσπάσματα από το μυθιστόρημα της
ΑΛΚΥΟΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα,
εκδόσεις Καλέντης (1999)



23 σχόλια:

  1. εξαιρετικό βιβλίο!
    μπράβο, Μαρία μου, για τ' αποσπάσματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. υπέροχο βιβλίο..έχω ήδη αρχίσει την ανάγνωση του!συναρπαστικό!
    καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπέροχα αποσπάσματα!
    Καλό ξημέρωμα Μαρία μου
    Χαρούμενη εβδομάδα! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι να πω!!
    Η Αλκυόνη είναι απλά μοναδική!!
    Καλή εβδομάδα..φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κανένας άνθρωπος δεν είναι Προμηθέας για ν΄ αντέξει όρνια!Θα τον κατατρώνε μέχρι να ξαναγίνει δυνατός!
    Υπέροχη η Αλκυόνη κι ονειρική!
    Να ΄σαι πάντα καλά κι ευτυχισμένη!
    Χαρούμενη εβδομάδα να περάσεις Μαρία μου!Φιλιά!:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Δε μπορείς να εμποδίσεις τα πουλιά της δυστυχίας να πετάνε πάνω απ' το κεφάλι σου, μην τα αφήνεις όμως να φωλιάζουν στα μαλλιά σου." Κινέζικο ρητό

      Καλό υπόλοιπο εβδομάδας αγαπημένη φίλη. :)

      Διαγραφή
  6. Μοναχικοί ήρωες στην δική τους, προσωπική μάχη... Υπέροχα αποσπάσματα διάλεξες Μαράκι μου!!! Και το βιβλίο τόσο συγκλονιστικό...
    Καλή εβδομάδα φίλη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τώρα που χαλαρώσε το πρόγραμμα της εξεταστικής πήρα να διαβάσω ''Το χρώμα του φεγγαριου''!Είμαι τόσο ενθουσιασμένη...Επιτέλους να ξεφύγω λίγο απ την καθημερινότητα και να ''ταξιδέψω'' σε κόσμους με χρώματα,ιδέες,φως,αγάπη,ζωή...όλα αυτά που πραγματεύεται το βιβλίο!Καληνύχτα Μαρία μου! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλή επιτυχία στα αποτελέσματα Έλενα! Θα σε ταξιδέψει.. πίστεψέ με.. είναι το αγαπημένο μου. Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εκτιμώ τη παρουσία σας στο χώρο μου και την Ευγένεια που διέπει τον λόγος σας. Σας παραθέτω στίχους του Κ. Καρυωτάκη και σας εύχομαι ένα όμορφο ξημέρωμα.


    Ευγένεια

    Κάνε τον πόνο σου άρπα,
    Και γίνε σαν αηδόνι,
    και γίνε σα λουλούδι.
    Πικροί όταν έλθουν χρόνοι,
    κάνε τον πόνο σου άρπα
    και πέ τονε τραγούδι.

    Μη δέσεις την πληγή σου
    παρά με ροδοκλώνια.
    Λάγνα σού δίνω μύρα
    - για μπάλσαμο - και αφιόνια.
    Μη δέσεις την πληγή σου,
    και το αίμα σου πορφύρα.

    Λέγε στους θεούς "να σβήσω!"
    μα κράτα το ποτήρι.
    Κλοτσα τις μέρες σου όντας
    θα σού 'ναι πανηγύρι.
    Λέγε στους θεούς "να σβήσω!"
    μα λέγε το γελώντας.

    Κάνε τον πόνο σου άρπα.
    Και δρόσισε τα χείλη
    στα χείλη της πληγής σου.
    Ένα πρωί, ένα δείλι,
    κάνε τον πόνο σου άρπα
    και γέλασε και σβήσου.

    ~ Κώστας Καρυωτάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ωραίος τίτλος..κρύβει πολλά πίσω του...σαν παραβολή είναι...ωραία και η φωτογραφία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ...ciao Marie, non conosco lo scrittore ma ho capito che oggi gli eroi sono gli antieroi, coloro che detengono il potere e fanno le guerre fumando un sigaro sulle poltrone e alla fine prendono tutte le onorificenze....abbraccio...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Io sono completamente d'accordo. Buon fine settimana Sergio.. un abbraccio..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Έχεις τις καλύτερα μαζεμένα αποσπάσματα, που έχω διαβάσει εδώ και καιρό. Κι ήθελα να στο πω! Μπράβο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή