Προσωπικά ~ 26

euo.tumblr.com

Η σιωπή φωνάζει την αλήθεια μας.

Dreamer

Και όταν γίνομαι έξυπνη τα καταστρέφω όλα. Μαλβίνα Κάραλη

weheartit.com

Καλές γιορτές σε όλους.

Όταν σκύβεις το κεφάλι, κάποιος άλλος ψηλώνει. Αργύρης Μαρνέρος

Αφαίρεσε τη νύχτα απ’ τα μάτια σου – πώς να παλέψω μόνος με τους δυο σας; Ντίνος Χριστιανόπουλος

Γιατί η ζωή του, πριν την βρει, ήταν σαν ένα ανεπίδοτο γράμμα. Μάρω Βαμβουνάκη

Να σου πω, καλά κάνεις και δεν κρατάς αναμνηστικά. Κατάλοιπο πιο σαρκοβόρο δεν υπάρχει. Κική Δημουλά

Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού - Γιάννης Ρίτσος

allthingsshabbyandbeautiful.tumblr.com

Το χώμα ποτίστηκε με φως. Δεν ξεχωρίζεις φως και χώμα.

Εμείς είμαστε τ' όνειρό μας.

Άνοιξαν τα παράθυρα και μπήκαν μέσα τα λουλούδια σαν ένα

εύθυμο στράτευμα με κόκκινα τύμπανα και χρυσές τρουμπέ-

τες που γυρίζει απ' το χθεσινό μας κήπο στη σημερινή μας

καλοσύνη.

Ο φράχτης κρύφτηκε απ' την πρασινάδα κι ούτε μπορείς να πεις

πως είναι φράχτης.

Στις ξανθές πλεξούδες της Άνοιξης φύτρωσαν γαλανά κρινάκια.

Κι όσοι κλαίγαν προχτές, θυμήθηκαν σήμερα πως είναι νέοι και

γελούν γιατί κλαίγαν. 

Απόσπασμα από το βιβλίο του

ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ, Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού,

εκδόσεις Κέδρος

Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε. Οδυσσέας Ελύτης

Ώσπου σιγά σιγά λησμόνησα. Είναι η μόνη δικαιοσύνη. Τάσος Λειβαδίτης

Όλα έχουν ειπωθεί, μα αφού κανείς δεν ακούει, πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή. Αντρέ Ζιντ

Λυπητερά βαράνε τα όνειρα. Κική Δημουλά

Πιο εύκολα θάβεις την πραγματικότητα παρά ξεφορτώνεσαι τα όνειρα. Ντον Ντελίλο

Artpics - Martin Stranka

Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή κόψ’ τη φωνή σου σώπασε επιτέλους κι αν ο λόγος είναι αργυρός η σιωπή είναι χρυσός. Αζίζ Νεσίν

Ποιήματα - Μαρία Πολυδούρη

pic

Σαν πεθάνω

Θα πεθάνω μιαν αυγούλα μελαγχολική του Απρίλη,

όταν αντικρύ θανοίγη μεσ' στη γάστρα μου δειλά

ένα ρόδο - μια ζωούλα. Και θα μου κλειστούν τα χείλη 

και θα μου κλειστούν τα μάτια μοναχά τους, σιωπηλά.

Θα πεθάνω μιαν αυγούλα θλιβερή σαν τη ζωή μου,

που η δροσιά της, κόμποι δάκρι θα κυλάη πονετικό

στο άγιο χώμα που με ρόδα θα στολίζη τη γιορτή μου,

στο άγιο χώμα θα μου είναι κρεβατάκι νεκρικό.

Όσα αγάπησα στα χρόνια της ζωής μου θα σκορπίσουν

και θαφανιστούν μακριά μου, σύννεφα καλοκαιριού.

Όσα μ' αγάπησαν μόνο θάρθουν να με χαιρετίσουν

και χλωμά θα με φιλούνε σαν αχτίδες φεγγαριού.

Θα πεθάνω μιαν αυγούλα μελαγχολική του Απρίλη.

Η στερνή πνοή μου θαρθη να στο πη και τότε πια,

όση σου απομένει αγάπη, θαναι σα θαμπό κοντύλι

- φτωχή θύμηση στου τάφου μου την απολησμονιά.

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ, Ποιήματα,
εκδόσεις Γ. Οικονόμου

Ό,τι περιγράφω με περιγράφει. Αργύρης Χιόνης

Αν δεν τρωθείς πού θα σε βρει η αγάπη; Το βέλος θα την οδηγήσει στην πληγή σου. Κική Δημουλά

Fabrizia Milia

Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα. Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα. Οδυσσέας Ελύτης

Τι μπορεί να προσφέρει, αλήθεια, ένα κίτρινο φύλλο, που θέλησε να πάει κόντρα στο ρεύμα του ποταμού; Μπορεί να μάθει το ποτάμι να ονειρεύεται. Αλκυόνη Παπαδάκη

www.flickr.com

Ποιήματα - Κ. Π. Καβάφης

deadendqueen.tumblr.com

Απ' τες εννιά-

Δώδεκα και μισή. Γρήγορα που πέρασεν η ώρα

απ΄τες εννιά που άναψα την λάμπα

και κάθισα εδώ. Καθόμουν χωρίς να διαβάζω,

και χωρίς να μιλώ. Με ποιόνα να μιλήσω

κατάμονος μέσα στο σπίτι αυτό.

Το είδωλον του νέου σώματός μου,

απ' τες εννιά που άναψα την λάμπα,

ήλθε και με ηύρε και με θύμισε

κλειστές κάμαρες αρωματισμένες,

και περασμένην ηδονή - τι τολμηρή ηδονή!

Κ' επίσης έφερε στα μάτια εμπρός,

δρόμους που τώρα έγιναν αγνώριστοι,

κέντρα γεμάτα κίνησι που τέλεψαν,

και θέατρα και καφενεία που ήσαν μια φορά.

Το είδωλον του νέου σώματός μου

ήλθε και μ' έφερε και τα λυπητερά,

πένθη της οικογένειας, χωρισμοί,

αισθήματα δικών μου, αισθήματα

των πεθαμένων τόσο λίγο εκτιμηθέντα.

Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασεν η ώρα.

Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασαν τα χρόνια.

Κ. Π. Καβάφης, Ποιήματα,
εκδόσεις Μπαρμπουνάκης

Σκισμένο ψαθάκι - Αλκυόνη Παπαδάκη

winterfellis.com

Απόψε γύρισα πάλι στουπί στο μεθύσι. Με την ψυχή μου μούσκεμα στον ιδρώτα. Κρυώνω πολύ. Πάγωσα..

Αν βρισκόταν τώρα κάποιος δίπλα μου να μου ζεστάνει τα χέρια.. Να μου πει ψιθυριστά: "Εντάξει, Ρόζυ. Εντάξει. Μη φοβάσαι, μωρό μου!" Κι εγώ να σύρω τα δάχτυλά μου στο πρόσωπό του και να πιάσω το σχήμα του χαμόγελού του. Να πιάσω το σχήμα του κόσμου. Και να γλυκαθώ. Κάτι τέτοιες νύχτες είναι που έχω κάνει όλες τις αγοραπωλησίες της ψυχής μου με τον πρώτο έμπορα που θα μου παρουσιαστεί. Πουλάω τα πάντα έτσι, για έναν παρά. Για ένα "εντάξει, Ρόζυ, μη φοβάσαι μωρό μου". Μα τι κάθομαι και σκέφτομαι; Σάμπως μπορώ να βρω την άκρη; Χεσ' τα. Προς το παρόν αυτό που έχει σημασία είναι πως δεν έχω κανέναν δίπλα μου. Κι ούτε φαίνεται τίποτα να κουνιέται στον ορίζοντα. Μας τελείωσε, Ρόζυ. 'Η δε μας έλαχε. 'Η.. μας τη βγήκε απ' αλλού, βρε αδερφέ..

Είναι κάτι μέρες του Γενάρη, που τα πουλιά τρέχουν να κρυφτούν, γιατί νιώθουν πως έρχεται ο χιονιάς.

Πολλά πουλιά.. Χιλιάδες..

Θέλω να φύγω.. Θέλω να φύγω γρήγορα, πριν με προλάβει ο χιονιάς.

Απόσπασμα από το μυθιστόρημα της

ΑΛΚΥΟΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, Σκισμένο Ψαθάκι ,

εκδόσεις Καλέντης (1993)

Γρήγορα που σκοτεινιάζει, φθινοπώριασε. Δεν αντέχω τους ανθρώπους άλλο, χώρια εσέ. Οδυσσέας Ελύτης

Ζούμε όπως ονειρευόμαστε - μόνοι. Τζόζεφ Κόνραντ

Κι όταν εντάσσω τις στιγμές στα σίγουρα σχήματα μου, όταν ανασκευάζω το χαμόγελο σου, όταν αποκαλώ την ομορφιά φθαρτό περίβλημα, μην με πιστεύεις – κι όμως σου λέω την αλήθεια. Τίτος Πατρίκιος

Πού έχεις ξανακούσει το τραγούδι αυτό; Δεν θυμάσαι. Κι όμως η νοσταλγία όλων όσων ονειρεύτηκες, τρέμει μες στο τραγούδι. Τάσος Λειβαδίτης

Artpics - Vricent Bounhon

Ένα μόνο δεν μου δίνει το όνειρο. Το όριο. Ως που να κινδυνέψω. Κική Δημουλά

Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι μέσα από τα δάχτυλά μου χωρίς να πιω ούτε μια στάλα. Γιώργος Σεφέρης

Fabrizia Milia

Η μπόρα - Αλκυόνη Παπαδάκη

www.tumblr.com

"Σ' ευχαριστώ, Θε μου, που μ' αξίωσες να δω τον κόσμο που έπλασες. Να δω τη θάλασσα, τον ουρανό, τους κάμπους. Σ' ευχαριστώ γιατί με πήρες κρυφά κρυφά ένα βράδυ, και μου ψιθύρισες στ' αυτί: "Κοίταξε τη γη, Σοφία. Κοίταξε το έργο μου. Σ' αρέσει;" Αριστούργημα είναι, Θε μου. Μπράβο σου! Γεια στα χέρια σου, που λένε. Μπορεί να μου 'δωκες βάσανα πολλά. Κι ασήκωτα. Μα μου φύλαες ένα δώρο ακριβό. Τι θα 'ρθει από δω και μπρος, μόνο εσύ το ξέρεις. Μα ό,τι και να 'ναι, δεν πειράζει. Η Σοφία είδε το έργο σου, Θε, και πολύ της άρεσε. Το ευλόγησε. Έπεσε κάτω και το προσκύνησε. Από δω και μπρος, ό,τι και να 'ρθει, θα 'ναι διαφορετικό.."

"Αχ! Μάτια που δε βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται. Αυτό ξέρω εγώ. Τα λόγια είναι σύννεφα. Μόλις φυσήξει αέρας, τα παρασέρνει.. Αλίμονό του όποιος επίστεψε στα λόγια. Γιατί ο άνθρωπος, σκέφτομαι, πολλές φορές, μοιάζει σαν το σαλιγκάρι. Όπου περνά, αφήνει σάλιο. Σάλιο που στεγνώνει και φαίνεται τη νύχτα με το φεγγάρι, σαν απλωμένο μετάξι. Πρέπει να μάθει κανείς να το γνωρίζει. Σάλιο είναι. Τίποτις άλλο."

Αποσπάσματα από το μυθιστόρημα της

ΑΛΚΥΟΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, Η μπόρα,

εκδόσεις Καλέντης (1989)

~ Αφιερωμένο σε μία μικρή μου φίλη

Άφησέ με να μείνω σε μια γωνιά της ευτυχίας σου. Γιάννης Ρίτσος

dianostalgico.tumblr.com

Το δικό μου το πολύ πως να χωρέσει στο δικό σου το λίγο! Κι οι δυο μας δυσανασχετούσαμε δικαιολογημένα. Μάρω Βαμβουνάκη

''Είναι βαθιές οι ρίζες'' καυχήθηκαν τα δέντρα στη μπουλντόζα. Ντίνος Χριστιανόπουλος

Τι αντικοινωνικά που είναι τα όνειρα. Ούτε φιλίες, ούτε δεσμοί, μόλις μάς δουν σβήνουν σα σπίθα έκθετη σε θύελλα. Κική Δημουλά

JoshDelaCruz

All I want are some gentle moments to fall like soft raindrops. Charles Bukowski

Τούτες είναι οι θλίψες οι μεγάλες και αυτές θα γραφτούν στο πρόσωπό σου, όμως εγώ θα σου τις σβήσω με το ίδιο ετούτο χέρι που τις έφερε. Oδυσσέας Eλύτης

Ο άνθρωπος μόνος - Γιάννης Βαρβέρης

lux-aurea.tumblr.com

Ιωάννης της κλίμακος, 1

Είμαι ανεβασμένος πάνω σε μια σκάλα

και κοιτώ τον κόσμο

πίσω από το φράχτη.

Σκοπεύω για τους συνανθρώπους μου

τούτης της όχθης

της άλλης να φωτογραφίσω τα μεράκια

ό,τι κινείται δηλαδή με σχετική ζωηράδα:

καΐκια φευγαλέα φώτα γιορτών πλοίων

σεκλέτια αφραγκίες και μεζεκλίκια

ανθρώπους αξεδιάλυτους των μπαρ

τους ίδιους καθώς τρέχουν να κρυφτούν

σε υπόστεγα θυέλλης κηδειών γάμων

πολιτικής αντάρας

κι άλλα

της οπτασίας

της Ιστορίας

τρεχάτα γεγονότα

αλλά πάνω στη σκάλα

σαν τα βλέπω τώρα επί ματαίω

τρέμουν τα γόνατα

και πρέπει να κατέβω

μ' ένα μονάχα δίλημμα:

ήταν η σκάλα μου ασταθής

ή οι εικόνες άστατες 

και δεν φωτογραφίζονται.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ, Ο άνθρωπος μόνος,
εκδόσεις Κέδρος (2009)

Η βαρκάρισσα της χίμαιρας - Αλκυόνη Παπαδάκη

www.tumblr.com

"Τα λουλούδια μεγαλώνουν με τα τραγούδια των πουλιών".

Μου είχε πει.

Και την πίστεψα. Και μεγάλωσα κι εγώ με τα τραγούδια των πουλιών. Ίσως δε μ' οδήγησε καλά. Ίσως, αν δε μεγάλωνα, με τα τραγούδια των πουλιών, να είχα βρει άλλους δρόμους ευκολότερους.

Όμως, δε θα ήξερα να χαρίζομαι, με τόση απλοχεριά, σε κάθε τι περαστικό. Δε θα μάθαινα ν' αγαπώ τ' ασήμαντα. Δε θα είχα αυτή τη περιέργεια να περιμένω, πότε θ' ανοίξει ο σπόρος, για να δω πόσο πράσινο χωράει η ψυχή μου.

Όσο το σκέφτομαι.. Αυτή η περιέργεια τελικά.. Αυτή μ' έβγαζε πάντα στ' ανοιχτά!

Απόσπασμα από το μυθιστόρημα της

ΑΛΚΥΟΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, Βαρκάρισσα της χίμαιρας,

εκδόσεις Καλέντης (2001)

Προσωπικά ~ 25

werebutterfly.tumblr.com

Γιατί φοβάμαι τόσο μαμά;

Dreamer

Άντε, σε συγχωρώ στιγμή που ήμουν. Κική Δημουλά

Τα όνειρα, φίλε, έχουν μια χρησιμότητα. Κατ' εμέ. Τα βρίσκουν οι άλλοι και σ' τα γκρεμίζουν. Αλκυόνη Παπαδάκη

liquidmeth.tumblr.com

Τι αναρίθμητος ο κόσμος. Μέσα σε λίγες νύχτες πως πλάθεται και καταρρέει όλος ο κόσμος; Γιάννης Ρίτσος

k641739021.tumblr.com

Δεν την αντέχω αυτή τη μάταιη ελπίδα να επιζώ σε μια τυχαία σου σκέψη, μα κάθε βράδυ τη ζεσταίνω απ’ την αρχή. Τίτος Πατρίκιος

Να φέρεσαι όπως η βροχή στους τσίγκους. Ρυθμικά, μ' ανωτερότητα. Οδυσσέας Ελύτης

Το ευχαριστώ είναι πρόστυχη πληρωμή. Όταν δύο άνθρωποι ζούνε ο ένας με την ανάσα του άλλου δεν χωράει πληρωμή. Νίκος Καββαδίας

dreamingwithoutbreathing.tumblr.com

Ο χωρισμός ελαττώνει τα μέτρια πάθη και δυναμώνει τα μεγάλα, όπως ο άνεμος σβήνει τα κεριά αλλά φουντώνει τις φωτιές. Λα Ροσφουκώ

Αν έκλεισα τα μάτια, ήταν για να υπερασπίσω τον κόσμο. Τάσος Λειβαδίτης

Laura Makabresku

"Κοιμάμαι". Ίσως το πιστέψουν τα όνειρα κι επιστρέψουν.. Κάκια Παυλίδου

Artpics - Marcela Bolivar

Κάθε πρωί καταργούμε τα όνειρα. Χτίζουμε με περίσκεψη τα λόγια. Μανόλης Αναγνωστάκης

arcanja.tumblr.com

Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύομαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι. Νίκος Καζαντζάκης

thecrazythewzrd.tumblr.com

Ζωή δεν είπαμε πως είναι το άλλο όνομα της αλήθειας; Οι λέξεις είναι ξένα σώματα. Μ’ ενοχλούν. Μπορώ πια να σωπάσω. Μάρω Βαμβουνάκη

Οι ρίζες είναι για να βγάζουμε κλαδιά και όχι να επιστρέφουμε σ' αυτές. Κατερίνα Γώγου

Γιατί τι να τον κάνει κατάμονος τον εαυτόν του όλον ο άνθρωπος, πρέπει να δώσει. Κική Δημουλά

Artpics - Samaneh Hallaj