Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

H κραταιά αγάπη - Μάρω Βαμβουνάκη





"Ο έρωτας είναι άγριο πράγμα." της έλεγε. 
"Θέλω να σου ορκιστώ πως την αγριότητά του,
 αν χρειαστεί, μονάχα κατά πάνω μου θα τη στρέψω." 

"Κι εγώ; Τι πρέπει να κάνω εγώ;" 

"Εσύ μόνο να υπάρχεις."




Απόσπασμα από το μυθιστόρημα της
ΜΑΡΩΣ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ, Η κραταιά αγάπη,
εκδόσεις Φιλιππότη (1998), 11η έκδοση (2004)



Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Οι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο - Μάρω Βαμβουνάκη





  •  –  "Τίποτα δε μ’ ενδιαφέρει πια. Θέλω μόνο να κοιμάμαι. Νομίζω πως η ψυχή μου σβήνει."  –  "Γιατί; Γιατί; "     "Δεν ξέρω γιατί. Έτσι έγινε. Σιγά-σιγά έφτασα εδώ. Μπορεί να ‘ναι νευρική κατάρρευση. Αλλά γιατί; Δεν έγινε τίποτα καινούριο που να με τσακίσει έτσι. Δεν ξέρω. Δεν ξέρω. Μήπως γέρασα;"  –  "Μη λες βλακείες."  –  " Όχι, όχι. Δεν πάνε με τα χρόνια τα γηρατειά. Γερνάς οποτεδήποτε. Όταν τίποτα δεν περιμένεις, όταν τίποτα δεν σ’ αρέσει. Κι εγώ τίποτα δεν θέλω."
  • "Δεν ξέρω .. Σαν τοίχος ψηλός, χωρίς χρώμα, ξερός. Κινείται, με πλησιάζει, πέφτει πάνω μου, μου φέρνει βήχα. Δε με νοιάζει. Δεν θέλω να μάθω τι γίνεται πίσω απ’ τον τοίχο. Νιώθω πως όλα μπροστά μου είναι αυτός ο τοίχος. Τίποτα άλλο. Είμαι κουρασμένη και δεν θέλω να συνεχίσω. Τίποτα να μη συνεχίσω, κυρίως με τον εαυτό μου. Ό,τι και να μου υποσχεθούν και το πιο συγκλονιστικό αδιαφορώ. Αισθάνομαι μια ασφυκτική απάθεια να με σβήνει. Δεν μπορώ να ζω άλλο έτσι. Δεν θέλω."
  • "Είμαι ηλίθια. Ήμουν ηλίθια. Για να μην υποφέρω κοντά του έφυγα μακριά του και κρύφτηκα απ’ τη ζωή. Δειλή, δειλή, δειλή και ανάξια. Ό,τι αξίζει πονάει. Ό,τι δεν αξίζει είναι εύκολο. Είχα πάντα ροπή για τα εύκολα και να πού οδηγήθηκα τώρα: Να ψοφάω αργά και σταθερά στη μέση της ζωής μου. Σε λίγο θα μυρίζω πτωμαΐνη. Ο τοίχος που αισθάνομαι είναι η ταφόπλακα. Ήρθε η ώρα να με πλακώσει. Εγώ η ίδια πήγα και χώθηκα σε βουνά σκόνες και τώρα.. Ευτυχώς που κοιμόμαστε.. Ευτυχώς που υπάρχουν τα όνειρα.. Εκεί η βλακεία μας δεν τα καταφέρνει, εκεί τα ψέματά μας παραλύουνε."



    Αποσπάσματα από το μυθιστόρημα της
    ΜΑΡΩΣ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ, Οι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο,
    εκδόσεις Φιλιππότη  



Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Το δώρο μου!






Το καλύτερο δώρο που έλαβα το δεκαπενταύγουστο στη γιορτή μου ήταν αυτό : ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ (Η ΤΑΙΝΙΑ) ~ http://www.youtube.com/watch?v=KOXGmuz4e4U&feature=related. Μου το έστειλε ο αδερφός μου μέσω mail μιας και η χιλιομετρική μας απόσταση είναι αρκετή και αυξήθηκε ακόμη περισσότερο εξαιτίας των διακοπών μου. Πρόκειται λοιπόν για μια ταινία για τον Γιάννη Αγγελάκα, που με τους στίχους του σημάδεψε την ελληνική ροκ σκηνή. Η συγκεκριμένη ταινία - ντοκιμαντέρ προβλήθηκε στους κινηματογράφους το 2010. Λόγω κάποιου ταξιδιού μου εκείνη τη χρονική περίοδο δεν κατάφερα να τη δω. Παρ' όλα αυτά την έψαχνα καιρό. Πριν λίγες ημέρες μου δόθηκε η ευκαιρία να τη δω και θέλησα να τη μοιραστώ με όσους από εσάς έχει κάτι να σας πει. Εγώ πάντως τον θαυμάζω και τον ΛΑΤΡΕΥΩ! Καλημέρα σας bloggers. :)



Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

Το χρώμα του φεγγαριού - Αλκυόνη Παπαδάκη





  • Από μια τρυπίτσα περνά όλη η αγάπη του κόσμου, παλικάρι. Όπως η κλωστή από το μάτι της βελόνας. Μόνος του ξέρεις ποιος είναι; Αυτός που αποθηκιάζει μέσα του την ερημιά. Δε βαριέσαι.. Το χειρότερο είναι να μουρμουρίζεις. Να τρέχει από τα χείλια σου χολή. Τρώγε τη μερίδα σου με κέφι, χωρίς να βρομίζεις τον τόπο που κάθεσαι. Πίνε το πιοτό σου με ρέγουλα, και λέγε, πού ξέρεις; είναι τόσα τα όμορφα πράγματα που μπορεί να μου συμβούν κάθε στιγμή!
  • Σήμερα πάντως ζω. Ξέρεις πόσο σπουδαίο είναι αυτό; Τώρα είμαστε μαζί! Σου σφίγγω τα χέρια, σε κοιτάζω στα μάτια. Μην αφήνεις ποτέ σου το σήμερα να μαραίνεται. Μην αφήνεις τη ζωή να χάνεται σαν την άμμο μέσα από τα δάχτυλά σου. Ζήσε. Κατάλαβες; Ζήσε! Μη βάζεις το Σήμερα ενέχυρο σ’ αυτό που εννοούνε μερικοί μουχλιασμένοι Αύριο. Το σήμερα είναι δικό σου φίλε. Αγάπησέ το!
  • Γιατί η σοφία του μυαλού είναι άλλο πράμα. Την αποκτά κανείς με τη γνώση. Τούτη δω που σου λέω, η σοφία της ψυχής, αποκτιέται μόνο με πόνο. Κάποιες στιγμές αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο.
  • Καθένας χαράσσει με το σουγιαδάκι του ένα σήμα στο δέντρο της ζωής. Είναι μερικοί, που χαράσσοντας αυτό το σήμα, τους ξεφεύγει το μαχαίρι και πληγώνονται. Είναι γιατί ήταν πολύ παθιασμένοι κείνη τη στιγμή. Είναι γιατί τρέμανε τα χέρια τους από τα πολλά όνειρα. Είναι γιατί τα μάτια τους είχαν θαμπωθεί από την ομορφιά του κόσμου. Ε! Δεν έπαψε η γη να γυρίζει, ε;
  • Ένα παιχνίδι είναι ο έρωτας. Κι εσύ δεν το ‘μαθες ακόμη. Μην τα δίνεις όλα. Άφησέ τη να ψάχνει μέσα σου και να τα βρίσκει ένα-ένα. Άφησέ τη να χτυπά την πόρτα σου. Αν την ανοίξεις φόρα βία, με την πρώτη, θα μπει μες στην ψυχή σου, θα σεργιανίσει λίγο και θα φύγει.
  • Δε μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που φυλακίζουν τα πουλιά, για να τραγουδάνε μόνο γι’ αυτούς. Άσε με ελεύθερη κι αγάπα με. Τότε μπορεί να σ’ αγαπώ κι εγώ. Έτσι είμαι.
  • Είναι όμορφη η ζωή. Πίστεψέ με. Αξίζει να τη ζει κανείς, έστω κι αν κάποτε γεμίζει πληγές. Σε νιώθω. Λες να μην τα ξέρω όλ’ αυτά; Μα να θυμάσαι πάντα, φιλαράκο, πως αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα. Δεν σταματά πουθενά η ζωή. Μη σε μπερδέψουνε κάτι κακομοίρηδες, που σφίγγουν σαν το παραδοσάκουλο την ψυχή τους. Κι ο άνθρωπος, σαν τα δέντρα είναι. Ανθίζει, κάνει καρπούς, μαδάει, και πάλι από την αρχή.
  • Μη βιάζεσαι να ξεπουλάς σε μικροπωλητές το θησαυρό που 'χεις μαζέψει στην ψυχή σου. Όση ανάγκη και να έχεις.
  • Αξίζει να ζεις μέσα στη γυάλα από το φόβο μη πληγωθείς; Αξίζει να βάζεις αμπάρες στην ψυχή σου, από το φόβο μην μπει κανείς και σε ληστέψει; Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα.



Αποσπάσματα από το μυθιστόρημα της
ΑΛΚΥΟΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ, Το χρώμα του φεγγαριού,
εκδόσεις Καλέντης (1995)



Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

Fade Into You - Mazzy Star




Fade into you - Mazzy Star

I want to hold the hand inside you

I want to take a breath that's true
I look to you and I see nothing
I look to you to see the truth

You live your life
You go in shadows
You'll come apart and you'll go blind
Some kind of night into your darkness
Colors your eyes with what's not there.

Fade into you

Strange you never knew
Fade into you
I think it's strange you never knew

A stranger's light comes on slowly

A stranger's heart without a home
You put your hands into your head
And then smiles cover your heart

Fade into you

Strange you never knew
Fade into you
I think it's strange you never knew

Fade into you

Strange you never knew
Fade into you
I think it's strange you never knew
I think it's strange you never knew



Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Θεέ μου τι δεν μας περιμένει ακόμα. Κική Δημουλά






Από την άγνοια στη σοφία - Jorge Bucay





"Εγώ είμαι εξαγωγέας αγκαθιών, κι όλη μου η δουλειά περιγράφεται ως εξής:
Έχεις ένα αγκάθι στο πόδι σου, φέρνω μια βελόνα 
(που, το δίχως άλλο, μοιάζει κι αυτή με αγκάθι)
και προσπαθώ μ' αυτήν να βγάλω το αγκάθι που σου πληγώνει το πόδι.
Το πρώτο αγκάθι, αυτό που πληγώνει, και το δεύτερο, που πάει να βγάλει το πρώτο, μοιάζουν: είναι και τα δύο αγκάθια. Όταν με τη βοήθεια του δεύτερου βγάλουμε το πρώτο, πρέπει να τα πετάξουμε και τα δυο."



Απόσπασμα από το βιβλίο του
ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΙ, Από την άγνοια στη Σοφία,
εκδόσεις Opera (2012)



Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

Η μοναξιά είναι από χώμα - Μάρω Βαμβουνάκη





"Σ’ αγαπώ τόσο που δεν σε θέλω. Γιατί δεν θες παρά ότι σου λείπει 
κι εσύ πια δεν μου λείπεις αφού στης αγάπης τον τόπο δεν χωρά η απόσταση.
Σ’ αγαπώ κι αγαπώντας σε, σε περιέχω, σε έχω αφού είμαι,
είμαι από σένα και μαζί σου κι όπου κι αν είμαι έρχεσαι."



Απόσπασμα από το μυθιστόρημα της
ΜΑΡΩΣ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ, Η μοναξιά είναι από χώμα,
εκδόσεις Φιλιππότη (1987), 27η έκδοση (2007)



Μη χάνεις το θάρρος σου. Εμείς πάντα το ξέραμε πως δεν χωράει μέσα στους τέσσερις τοίχους το μεγάλο μας όνειρο. Τάσος Λειβαδίτης






Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Βρες χρόνο - Γιάννης Ρίτσος






Βρες χρόνο για δουλειά -
αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας.
Βρες χρόνο για σκέψη -
αυτό είναι η πηγή της δύναμης.
Βρες χρόνο για παιχνίδι - 
αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης.
Βρες χρόνο για διάβασμα -
 αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.
Βρες χρόνο να είσαι φιλικός -
αυτό είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.
Βρες χρόνο για όνειρα -
αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ’ αστέρια.
Βρες χρόνο ν’ αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι -
αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.
Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρα σου -
είναι πολύ σύντομη η μέρα για να ‘σαι εγωιστής.
Βρες χρόνο να γελάς -
αυτό είναι η μουσική της ψυχής.
 Βρες χρόνο να είσαι παιδί -
 για να νιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος.
 Τ’ όνειρο του παιδιού είναι η Ειρήνη.
 Τ’ όνειρο της μάνας είναι η Ειρήνη.
τα λόγια της αγάπης κάτω από τα δέντρα είναι η Ειρήνη..
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα
κι ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.