Τετάρτη 24 Αυγούστου 2016

Η Ελένη - Γιάννης Ρίτσος





Ω, ναι, γελάω καμιά φορά,
κι ακούω το γέλιο μου βραχνό ν' ανεβαίνει. 
Όχι απ'το στήθος πια, 
πολύ πιο κάτω, απ' τα πόδια. 
Πιο κάτω, 
μες από τη γης.
Και γελάω.
Πως ήταν δίχως νόημα όλα,
δίχως σκοπό και διάρκεια και ουσία.



Απόσπασμα από το βιβλίο του
ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ, Η Ελένη,
εκδόσεις Κέδρος (1972)



Κυριακή 7 Αυγούστου 2016

Μικρά ποιήματα - Ντίνος Χριστιανόπουλος





στάξε μου το σάλιο σου
να γίνω λάσπη
ως πότε θα 'μαι 
χώμα ξερό;


~~~


το φιλί
ενώνει πιο πολύ
απ' το κορμί

γι' αυτό το αποφεύγουν
οι πιο πολλοί


~~~


ντροπιασμένος με χαμόγελα
αισιόδοξος ως το χαμό