Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Η μοναξιά είναι από χώμα - Μάρω Βαμβουνάκη (Αποσπάσματα Μέρος Α')



Artpics - DeAngel

·        
  • Επιθυμούσα πια να σε συντρίψω, να σε σπάσω σαν αχιβάδα γυρεύοντας μήπως κρύβεις πέρλα.
  • Ο καλύτερος τρόπος ν’ αντιμετωπίσεις τον τρόμο είναι ίσως ν’ αφεθείς στα νύχια του. Να πέσεις με τα μούτρα στο αντικείμενό του. Δεν ξέρω δηλαδή κι αν έχεις άλλη επιλογή ν’ ακολουθήσεις.
  • Το δικό μου το πολύ πώς να χωρέσει στο δικό σου το λίγο. Κι οι δυο μας δυσανασχετούσαμε δικαιολογημένα.
  • Είναι αιφνίδιος κι απροσδόκητος ο Θεός. Είναι τόσο φωτεινός που δεν τον βλέπεις κι η συνάντησή του βρίσκεται στο «περίμενέ με».
  • Έτσι δειλά, κακορίζικα και μικρόψυχα να παρηγορηθώ υποβιβάζοντάς σε για να πείθομαι κι εγώ πως δεν είναι μόνο που σ’ έχασα αλλά που γλίτωσα κιόλας..
  • Όλα να τα υποστώ πάλι και να σε ξαναζήσω. Γι’ αυτό σκαλίζω τα σφάλματά σου, τα ελαττώματά σου, τα σπαστικά σου. Τα μεγεθύνω κι αναζητώ το κουράγιο να μάθω μακρυά σου.
  • Από ανεπάρκεια βίου καταφεύγουμε σε φαντασίες και εξαερωνόμαστε στο ανύπαρκτο.
  • Λες η πορεία της ζωής μας να είναι μια παρέλαση άδειων κουτιών μονάχα; Σκέψου!
  • Η ψυχή είναι από πολλά «όχι» καμωμένη, η ψυχή είναι μαγική, φέρνει τούμπα τον κόσμο.
  • Ξέρεις τι είναι νοσταλγία μάτια μου; Χειρότερο φαρμάκι δεν υπάρχει. Όλα στα σαμποτάρει, όλα στα ψοφά, στ’ αχρηστεύει. Σε στρέφει πίσω να κοιτάς ότι έφυγε και σε μαρμαρώνει. Στήλη άλατος σε κάνει που να μην μπορείς να τραβήξεις τα πόδια σου για πιο πέρα σαν την άμοιρη εκείνη γυναίκα του Λωτ που γύρισε να κοιτάξει πίσω της όσα πολύ αγάπησε.
  • Πώς να παρηγορηθώ, με τι υποκατάστατο υποκαθίσταται το αληθινό; Τι θ’ απογίνω μακρυά σου;
  • Ήμουνα βίαια ανυπόμονος γι’ αυτό και καταστροφικός.
  • Δεν μπορούμε να ‘μαστε ευτυχισμένοι, αν δεν γίνουμε σωστοί μάτια μου. Τίποτα δεν αποκτάς χωρίς πρώτα να γίνεις αντάξιός του.
  • Υπάρχει ένα παιδί μέσα μου που ξέμεινε, δεν την ξεχνά την ποίηση των πραγμάτων που χρόνια πριν αντίκρισε και ζει με την αόριστη νοσταλγία της, ανικανοποίητο πια και λυπημένο.
  • Την αρετή περισσότερο την εκτιμούν οι χαρακτήρες με πάθη, τη μοναξιά εκείνοι που λαχταρούν τη συντροφιά των άλλων και τη σιωπή όσοι έχουν τα σπουδαιότερα να πουν.
  • Στην αρχή και στο τέλος μόνοι είμαστε και κανείς άλλος τίποτα δεν μπορεί να κάνει για μας.
  • Καλύτερα χίλιες φορές καλύτερα να απολεσθώ κοντά σου παρά να σωθώ μακρυά σου.



Αποσπάσματα από το μυθιστόρημα της
ΜΑΡΩΣ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ, Η μοναξιά είναι από χώμα,
εκδόσεις Φιλιππότη (1987), 27η έκδοση (2007)



22 σχόλια:

  1. Καλησπέρα !!!
    Η Μάρω πάντα με άγγιζε και με αγγίζει...
    πόσο μου αρεσει η μουσική σου με ταξιδεύει....με ηρεμεί και με γαληνεύει.......
    όμορφο ξημέρωμα Μαρία !!!!
    Υ.Γ. πόσο με αγγίζουν σήμερα ετούτα τα λόγια...σκαλίζοντας πρόσχέδια ανακάλυψα ξανά μια πληγή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάνε πολλά χρόνια που είχα διαβάσει αυτό το βιβλίο. Τότε που είχε πρωτοεκδοθεί. Και είχα ακολουθήσει την παρότρυνση "Ο καλύτερος τρόπος ν’ αντιμετωπίσεις τον τρόμο είναι ίσως ν’ αφεθείς στα νύχια του. Να πέσεις με τα μούτρα στο αντικείμενό του. Δεν ξέρω δηλαδή κι αν έχεις άλλη επιλογή ν’ ακολουθήσεις."
    Περνώντας τα χρόνια, το ξέχασα. Και κάποιοι φόβοι παραμονεύουν, οπότε δεν έχω παρά να κάνω το ίδιο και γι' αυτούς. Ευχαριστώ που μου το θύμησες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Κι ο πιο μεγάλος φόβος μου φοβάται μην και δεν τον φοβηθώ"
      ~ Γιάννης Αγγελάκας

      Σε ευχαριστώ Υπέρτατη! Φιλιά.

      Διαγραφή
  3. Αυτή τη συμβουλή που ανέφερε και η Αθηνά,την είχα διαβάσει κι εγώ κάπου μάλλον πριν αρκετά χρόνια...
    Μου έμεινε ακόμη!
    Καλημέρα:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τους φόβους μου δεν ξέρω αν τους νίκησα, δεν τους γύρισα και την πλάτη όμως .
    Την νοσταλγία κρατώ , για στιγμές που πέρασαν είτε πιο παλιές, είτε πιο πρόσφατες ... οι παλιές έχουν γαληνέψει , οι πρόσφατες κρατάνε ακόμα πολλά 'γιατί' μέσα τους.


    την Καλημέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όμορφα μαγευτικά λόγια της Μάρως που όταν τα διαβάζεις κι ακούς τη μουσική αισθάνεσαι απόλυτη ηρεμία και γαλήνη!
    "... η ψυχή είναι μαγική, φέρνει τούμπα τον κόσμο".Όλα βρίσκονται μέσα μας.Με την ψυχή μας μπορούμε ακόμα και τους φόβους μας να νικήσουμε.Αρκεί μόνο να πιστεύουμε στους εαυτούς μας!
    Άλλη μια υπέροχη δημοσίευση έκανες καλή μου!
    Να περνάς πάντα καλά!
    Φιλάκια!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η ψυχή είναι μαγική..φέρνει τούμπα τον κόσμο!
    Πολύ καλή επιλογή Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. όμορφα λόγια, εμπνευσμένα...
    να είσαι καλά, Μαράκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κρατώ την "Τούμπα" σαν μενταγιόν της Ψυχής και το Χώμα που μύρισε συντροφικότητα, ακόμη κι αν προσφέρεται για να ανθίσουν οι Ιερές κι Αιώνιες Μοναξιές μας.....


    Φιλί.............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Κοιμάμαι"

      Ίσως το πιστέψουν τα όνειρα κι επιστρέψουν..

      Υγ. Πόσα ευχαριστώ;;

      Φιλί!

      Διαγραφή
  9. Το πολύ δε χωράει στο λίγο...αυτό στο υπογράφω κι εγώ..
    Καλό βράδυ Μαράκι μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή