Προθάλαμος - Στέργιος Σκιαδάς

pixel-colors.tumblr.com

Προθάλαμος

2

Ύστερα φάνηκαν οι Καιροί. Ήσυχοι, μερωμένοι

σαν τα μωρά που θήλασαν και χορτασμένα

κλείνουν τα μάτια. Ότι είχα

μου το πήραν έξω απ' αυτούς να μένουν

αμετακίνητοι σα βαριές σημαδούρες.

Σκέφτομαι

τις λύπες, τις μικροχαρές μου,

τα σκαλοπάτια που έχτισα με δεμένα μάτια.

Σεβάσμια δέσποινα ακατάδεχτη

η μοίρα με ατένισε με υπεροψία.

disgustedd.com

Διατομές

Μέσα στη χλαλοή τόσων πουλιών

πώς θες να ξεχωρίσω τη φωνή σου;

Ένα σπουργίτι, ένα μονάχα τόσο δα σπουργίτι.

Κι ευθύς μαλάκωσε το πάρκο.

Κρυώνεις; Μα γιατί;
Δεν σ' αγαπά λοιπόν κανείς;

Μια γλάστρα στόλιζε το περβάζι.

Κι έβρεχε και βροντούσε και χαλούσε ο κόσμος!

Όχι μη μου ζητάτε αστέρια

από τη νύχτα τη δική μου.

Κι αν σχίζεται κι αν κομματιάζεται ο ουρανός

εσύ να περιμένεις.

ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΣΚΙΑΔΑΣ, Προθάλαμος,
εκδόσεις Προμηθεύς (1961)