Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Φύτεψε άνθη στις ρωγμές της πίκρας σου. Κι ύστερα, βρες ένα μικρούλι ξέφωτο και κάθισε ν' απολαύσεις τ' άρωμά τους. Αλκυόνη Παπαδάκη





.. Α! Κι αν θέλεις μην ξεχάσεις πως υπάρχουν πάντα κάποιοι που αξίζει να τους προσφέρεις ένα σου χρυσάνθεμο!



6 σχόλια:

  1. Πως γίνεται να έρχομαι συνέχεια στην Αλκυόνη;; Τυχαίο;; :) Ελπίζω να είσαι καλά..Καλό σαβ/κο καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καθόλου! :) Σου προτείνω να διαβάσεις το "Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή",
    -αν δε το έχεις κάνει ήδη- Καλό ξημέρωμα και καλό χειμώνα πια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. συγκινητικά λόγια, όμορφα λόγια.
    σε καλωσορίζω στο μπλογκ μου (ο κόσμος της γνώσης) και σ ευχαριστώ για τις ευχές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς σε βρήκα και στο άλλο σου όμορφο σπίτι, δελφινάκι. Καλό μήνα να έχουμε! :)

      Διαγραφή
  4. Ακόμα και στην πίκρα μπορούμε να βρούμε χώρο για ομορφιά...το ξέρουμε, αν και συνήθως το ξεχνάμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή