Fabrizia Milia
Μνήμες, μόνο μνήμες, στιβαγμένες πίσω απ' το μέτωπό μου, πότε τακτοποιημένες και πότε ακατάστατες, σ' αυτές πρέπει να γαντζώνομαι και να συντηρούμαι. Δεν μπορείς να γαντζωθείς στις μνήμες εύκολα, όσο τις φέρνεις και τις ξαναφέρνεις στο μυαλό σου μετατρέπονται, οι επόμενες γίνονται παραλλαγές της πρώτης και κάθε επανάληψη είναι αλλιώτικη. Θέλω έναν σταθερό κρίκο να πιαστώ, να κλείσω οπωσδήποτε τα μάτια σ'αυτό το άθλιο παρόν και να το παρέλθω όσο γίνεται πιο εύκολα, κρατώντας σχεδόν την αναπνοή μου, όπως παρερχόμαστε έναν εφιάλτη που νιώθουμε πως είναι εφιάλτης και παρηγοριόμαστε στον ύπνο μας λέγοντας: θα ξυπνήσεις σε λίγο, κάνε υπομονή.
[..]
Πλένω τα χέρια μου, το πρόσωπό μου ξανά και ξανά, μ' όση δύναμη έχω, σα να θέλω να ξεκολλήσω από πάνω του όλη τη θλίψη, τα δάκρυα και τον πόνο που τόσες μέρες έχουν κολλήσει πάνω μου σαν μάσκα από λάσπη.
[..]
Κοιταζόμαστε έτσι ώρα πολλή, σαν κουρασμένοι, σαν γνώστες ενός μυστικού κακού που είναι επικίνδυνο να το διατυπώσεις, αδειασμένοι από μια ζωή που δε μας αφορά πια, που καταραμένοι τη σέρνουμε στην πλάτη, την πάμε και μας πάει και πιο πολύ μας πάει. Ας αδειάσουμε τουλάχιστον απ' τα γελοία συναισθήματα που μας τυραννούν, απ' τις μάταιες αντιστάσεις κι απ' τις απόπειρες που μας εκθέτουν. Ας αδειάσουμε ως το τέλος.
Αποσπάσματα από το μυθιστόρημα της
ΜΑΡΩΣ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ, Χρόνια πολλά γλυκιά μου,
εκδόσεις Φιλιππότη (1985), 12η έκδοση (1999)
Αχ Μαρία ....χρόνια που είχα να βρω μπροστά μου αυτό το βιβλίο έστω και σε αποσπάσματα! Από τα πρώτα που διάβασα της Βαμβουνάκη το 1993 κι είχα λατρέψει τη γραφή της! Το δάνεισα και δεν μου επέστρεψαν ποτέ :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΘλιμμένο...
Φιλάκια γλυκιά μου!
Να περάσεις καλά απόψε!
Γλυκιά μου Αριστέα.. θλιμμένο ναι.. Θα κάνω μία παύση, θα ισορροπήσω και θα επιστρέψω ξανά.. Σε φιλώ μάτια μου.
ΔιαγραφήΑς αδειάσουμε ως το τέλος...από όλα τα άχρηστα θα συμπλήρωνα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ Μαράκι..να περνάς καλά..φιλάκια!
..κι ας κρατήσουμε χώρο στη ψυχή μας για τα όμορφα.. Καλό σαββατοκύριακο Μαράκι.
ΔιαγραφήΌσο και να διαβάσω από τη Μάρω, δε χορταίνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα, Μαρία μου.
Το ίδιο συμβαίνει και στη δική μου περίπτωση. Είχα καιρό να ανεβάσω κάτι δικό της.. Καλή συνέχεια Σεβάχ.
ΔιαγραφήΑς αδειάσουμε.........
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα αυτά τα μικρά, τα μεγάλα, τα καθημερινά.
Όλα αυτά που βαραίνουν την ψυχή μας, το σώμα μας, το βλέμμα μας..
Ας αδειάσουμε για να μπορέσουμε να γεμίσουμε ξανά....
Καλημέρα!!!
Ακριβώς.. ας κάνουμε χώρο για καινούριες στιγμές κι συναισθήματα. Καλό βράδυ V!
ΔιαγραφήΕντάξει, ν΄ αδειάσουμε!Αν αδειάσουμε θα ξεχάσουμε.Κι αν ξεχάσουμε δε θα θυμηθούμε!Τι άλλο όμως θ΄ απομείνει αν αδειάσουμε και την ψυχή μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρούμενο απόγευμα γλυκιά μου Μαρία!Πολλά φιλιά!:)
Ας αδειάσουμε από τα περιττά, τα ημίμετρα, τα ψεύτικα που περίτεχνα στοιβάζουμε μέσα μας και που σκεπάζουν τα όμορφα, τα αληθινά και τα πραγματικά σημαντικά, κάνοντάς τα να ασφυκτιούν.. Καλό σαββατοκύριακο φίλη μου :)
ΔιαγραφήΗ ομορφιά της Marie είναι απαράμιλλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς αδειάσουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι έτσι, ας κάνουμε χώρο στα καινούρια.
φιλάκια Μαρία μου
:)
Σε ευχαριστώ που περνάς κορίτσι μου. Το εκτιμώ.
ΔιαγραφήΣε φιλώ, καλό σαββατόβραδο :)
Σας ευχαριστώ από καρδιάς γι' αυτό σας το κείμενο, που με οδηγεί στο να νιώθω τόσο ..μικρή μπροστά στη δική σας καλοσύνη και ευγένεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σας βράδυ Γιάννη.
Χρόνια πολλά γλυκιά μου! Χαίρομαι που διαβάζω τόσο όμορφα σχόλια για σένα... Σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για το παρών φίλη μου, θα τα πούμε σύντομα.
ΔιαγραφήΝα χαμογελάς :)